Sjef ten Berge schreef:
Vanaf het viaduct over de A28 stonden we honderd meter verder balkonloge met uitzicht op een koude maar zonnige polder. De aarzelende grondmist bleef steken op hooguit 30 centimeter.
Groen en een beetje leeg voor ons ontdekten we in het land toch twee buizerds en een torenvalk. De verspreide groepjes kolganzen in de vlakte waren wel erg ver en net toen we besloten verder te gaan kwam op enige afstand voor ons een jonge zeearend een glijvlucht oefenen. Imposante landing in de wei.
Dat hield ons even op, maar een kilometer verder kwamen we het broertje of zusje tegen. Die zat nog aan het ontbijt te kluiven, de laatste resten van een brandganskarkas. Intussen floten de smienten ons om de oren. Ergens staan zonder smienten te zien of te horen was een onmogelijke opgave. Wat ook door de lucht floot, wel met een melancholieke ondertoon, was de goudplevier. Fluit zelden vanaf de grond.
Lees hier het hele verslag.