Maasvlakte – 28 augustus 2016

Jeroen Steenbergen schreef:

Na de zomerstop opende afdeling Utrecht-stad het nieuwe seizoen met een bezoek aan de Maasvlakte. Rond deze tijd kan het hier vol zitten met allerlei vogels, van algemene soorten tot bijzonderheden als Draaihals en Sperwergrasmus. Maar op andere momenten, als de wind ongunstig is, of de trek nog niet goed op gang is, kan het hier ook behoorlijk leeg zijn. Maar we wilden de gok weer ’s wagen, en vertrokken met een groep van 14 mensen vanuit Utrecht.

Aangekomen op de Maasvlakte belandden we bijna in een enorme onweersbui, maar gelukkig dreef die net langs, waarna we toch rustig over zee konden gaan kijken. Helaas vloog hier erg weinig, en moesten we genoegen nemen met een Regenwulp, wat Grote Sterns en enkele (Gewone en Grijze) Zeehonden.
We reden door naar de kop van de Maasvlakte en zochten daar de velden af op vogels. Ook hier bleek het erg stil, enkele Tapuiten en een Paapje vormden het hoogtepunt. Bij een koffiekeet haalden we koffie, en keken bij de monding van de Waterweg toe hoe een Aalscholver een flinke paling naar binnen probeerde te werken. Toen de vis al verdwenen was in de vogel, ontsnapte hij toch weer door weer uit de snavel te kruipen! Maar helaas, daarna werd ie alsnog verorberd.
Bij het oude Beer-eiland vonden we een fraaie adult Kuifaalscholver, en zochten langs de Stuifdijk naar zangvogels, die daar nauwelijks te vinden waren.
Uiteindelijk reden we terug naar het Slufterdepot en keken daar over de slikken. Ook hier viel het aantal vogels niet erg mee, zodat we besloten ons heil elders te gaan zoeken.
We reden naar de Strypse Wetering bij Rockanje, waar afgelopen week Reuzensterns en Steltkluten waren gezien. Helaas bleken deze vertrokken, maar we vonden wel enkele Bosruiters en een Kemphaan. Tot onze verrassing vloog opeens een Visarend ons blikveld binnen. De vogel probeerde even te duiken, maar vloog toch door.
Wat nu te doen? Erg vogelrijk leek de regio vandaag niet, dus besloten we een andere route huiswaarts te kiezen, namelijk via de Biesbosch. En dan met een tussenstop in Hendrik Ido-ambacht, waar sinds gisteren een Duinpieper gezien werd. Het ruige veld waarop de vogel foerageerde was gauw gevonden, en aan de mensen die intensief stonden te turen was te zien dat de vogel waarschijnlijk in beeld was. Wat klopte, waarna ook wij als snel konden genieten van deze mooie soort.
We reden door naar de Biesbosch: bij polder Hardenhoek speurden we naar Visarenden, wat al snel zeker drie vogels opleverde, die prachtig jagend te zien waren. Eén arend ving een aantal malen een grote vis, vloog daarmee weg, maar moest zijn prooi steeds loslaten vanwege het gewicht. Ook bevonden zich enkele Kleine zilverreigers in de polder, naast een flink aantal Lepelaars en een drietal Casarca’s. We reden via het Biesboschmuseum om en zochten op een andere plek naar Bevers, maar deze lieten zich niet zien. Wel zagen wij hier opnieuw erg fraai (de) Visarenden.
Hierna rondden we het af voor de dag, en terugrijdend werd door enkele deelnemers nog de Zeearend gezien waar we al een tijd naar hadden gespeurd.
Conclusie van de dag: het was niet makkelijk, maar al met al hebben we toch weer veel mooie soorten gevonden.