Jeroen Steenbergen schreef:
Zondag 7 januari opende afdeling Utrecht-stad het verse Vogeljaar 2018 met de traditionele nieuwjaars-excursie naar IJmuiden. Met een groep van 11 mensen vertrokken we uit Utrecht om rond 9 uur bij de Zuidpier aan te komen. Het beloofde een koud tochtje te worden, enkele graden vorst met een stevige oostenwind. We liepen onderlangs de duintjes richting pier: in dit gebied zijn geregeld Sneeuwgorzen te vinden. Na wat zoeken merkten we enkele vogels op die als muisjes door het gras renden en zich tot enkele meters lieten benaderen: inderdaad Sneeuwgorzen. Deze vogels waren erg zwijgzaam, ander gedrag dan je vaak van ze ziet als ze druk rondzwermen.
Op zee zwommen enkele Brilduikers en op het strand liep een groepje Drieteenstrandlopers.
We keken eerst in de haven naar de strekdam waar zich vaak een Kuifaalscholver bevindt, maar deze vogel gaf niet thuis.
We liepen de pier op en zagen al snel de eerste Steenlopers en Oeverpiepers. We speurden de blokken af naar Paarse Strandlopers, maar het zou nog tot het laatste stuk van de pier duren voor we die soort vonden.
Maar toen we ze een keer vonden, zaten er ook aardig wat. Ook opvallend dat de Drieteenstrandlopers die je meestal op het strand zit hier ook rustig op de blokken foerageerden. Over ons heen vloog een flinke groep van zo’n 18 Sneeuwgorzen.
Vanaf de punt van de pier tuurden we over zee, waar het aardig rustig bleek. We zagen enkele Bruinvissen, een stuk of 10 Roodkeelduikers, een Drieteenmeeuw die maar door een enkeling werd gezien. Verder vooral stil. We liepen terug en zagen naast de al waargenomen soorten nog een Zeehond zwemmen. In de haven keken we opnieuw even of de Kuifaalscholver thuis was, maar wederom niet.
We besloten naar de strandtent te lopen voor de eveneens traditionele koffie met appeltaart. Hier konden we dan gelijk even de plannen maken voor het vervolg van de excursie.
Dit werd de Amsterdams Waterleidingduinen, alwaar sinds een tijdje een Waterspreeuw rondhangt. Het was de eerste koude maar zonnige dag sinds een tijd, en dat merkten we aan de drukte op het parkeerterrein. Na wat wachten konden we toch onze auto’s kwijt en liepen we richting Naaldenbos, waar we al snel aansloten bij (vooral) een groep fotografen, die al druk waren de Waterspreeuw er goed op te krijgen. De vogel werkte voorbeeldig mee en liet zijn typerend gedrag van zwemmend foerageren mooi zien, als ook zijn neiging zijn lijf wat op en neer te pompen.
We liepen verder het gebied in en vonden enkele Grote Zaagbekken, IJsvogels en nog een en ander. Verderop moest een Klapekster zitten, die we gingen zoeken maar helaas niet konden vinden.
Na de terugwandeling liepen we nog één keer langs de Waterspreeuw (hij bleef mooi) om bij de parkeerplaats te besluiten dat het mooi was geweest.
Het was weer een mooi begin van het jaar.