Limburg – 19 maart 2017

Jeroen Steenbergen schreef:

© GMD

Oehoe

Zondag 19 maart bezocht afdeling Utrecht-stad het diepe Zuiden. Na een aantal schitterende voorjaarsdagen was het weer opeens omgeslagen, wat de dag voorafgaand tot een natte maakte, en de huidige tot een winderige. Dit zou een flinke rol spelen in het verloop van de dag.
We vertrokken met een groep van 11 mensen richting de Pietersberg bij Maastricht, alwaar we al snel een Oehoe fraai in beeld kregen. De vogel zat in een nis tegen de rotswand en was door de telescopen prachtig te zien. Aangezien het op de berg hard woei, besloten we de luwte van een bos op te gaan zoeken.
We reden naar het Savelsbos bij Gronsveld. Hier zouden zich aardig wat Middelste Bonte Spechten moeten bevinden, maar door de harde wind en het grijze weer was er bijzonder weinig vogelactiviteit. Eenmaal hoorden we een spechtenroep die waarschijnlijk van een MiBo moest komen, maar het leidde niet tot een zichtwaarneming. Wel hoorden we hier Appelvinken en Vuurgoudhanen. De Boomkruipers bleven bovenal stil, en we kregen ze nauwelijks te zien.
Hierna reden we naar het hamsterreservaat bij Sibbe, waar we hoopten op groepen gorzen. Behalve een aantal Geelgorzen en een enkele Rietgors waren hier weinig zangvogels te vinden, door de wind zat alles verstopt in de hagen. Wel was er een fraai mannetje Blauwe Kiekendief te zien.
We overlegden wat we verder konden doen en besloten terug richting het noorden te rijden om in de omgeving van Roermond het Munningsbos te bezoeken. Ook hier hoorden we al snel een waarschijnlijke Middelste Bonte Specht, maar opnieuw liet deze zich niet zien. We zochten verder, en ook hier was het lastig spechten te zien te krijgen. Janneke kreeg een MiBo in beeld, maar deze verdween snel. Beter ging het met een Zwarte Specht, die zich wel even fraai liet zien, en vooral liet horen. Verder zaten er in dit bos aardig wat Vuurgoudhanen en Appelvinken. In wat volgelopen bandensporen vonden we enkele Alpenwatersalamanders, een fraaie soort.
We gaven de moed niet op en zochten flink door naar spechten. Bijna terug bij het uitgangspunt vonden we dan uiteindelijk toch een fraaie Middelste Bonte Specht, die door iedereen uitgebreid kon worden bekeken.
Als afsluiter reden we naar de WML-plas bij Heel, waar we al snel een daar al lang aanwezige IJsduiker konden bijschrijven.
Hier besloten we de dag te beëindigen. Door de harde wind was het aantal vogels beperkt gebleven, maar met de soorten die we wel hadden gevonden waren we uiteindelijk toch dik tevreden.