Excursie Zeeland e.o.
Na een Olympisch spijbelweekend was het hoog tijd om er weer eens flink tegenaan te gaan en de excursie met Vogelwacht Utrecht naar de Delta bood daartoe volop gelegenheid. Zo bleek, want het werd een excursie om nooit te vergeten. Wij Vogelwacht afdeling Utrecht-Stad zijn het jaar zeer sterk begonnen, want ook ons vorige uitstapje, naar IJmuiden en Den Oever, was niet mis. Komt dat zien, op onze volgende afspraak, 23 maart te Vinkeveen.
Het begon nog wel wat moeizaam trouwens: ’s morgens op de Maasvlakte vergeefs gewacht op het verschijnen van de daar al maanden overwinterende arendbuizerd. Slechtvalk, smelleken en ruigpootbuizerd, ze vormden een heel acceptabele compensatie maar het missen van de eerste doelsoort van de dag deed toch een beetje zeer. Maar daarna lukte zo goed als alles. Zwarte zeekoet en ijsduiker lieten zich mooi zien langs de Brouwersdam, samen met onder andere ijseenden, kuifduikers, roodkeelduikers en een roodhalsfuut. Tussen de rotganzen op de akkers naast de noordelijke Prunje school een Zwarte rotgans die af en toe even mooi vrij zichtbaar was. En tussen alle zeldzaamheden door genoten we van gewonere zaken als de prachtige zwermen rosse grutto’s en zilverplevieren en van in elk geval mijn eerste lepelaar en mijn eerste kleine zilverreiger van het jaar in de noordelijke Prunje, van een mooie zwarte ruiter en bontbekpleviertjes in de zuidelijke Prunje (whatsappgewijs doorgegeven van auto naar auto, ja, ook Vogelwacht Utrecht gaat met zijn tijd mee), van roodborsttapuit en zwarte roodstaart bij het havenhoofd van Stellendam, van prachtige brilduikers en middelste zaagbekken enzovoorts enzovoorts enzovoorts. Het kon niet op! En toen we in de middag terug waren op de Maasvlakte, was daar dit keer wel de arendbuizerd, zodat we ook die konden bijschrijven. En prachtig was-ie. Op heel schappelijke afstand zat-ie op een zandbult en later op een paal: een karakteristieke on-buizerdachtige buizerd, wat rossig bruin van kleur met lichte kop, toefje oranjebruin op de buik en lichte, bijna ongetekende staart. Een stoere gestalte, prachtig, en een mooi lesje in determinatie van arendbuizerd. Tussendoor ging-ie ook een stukje vliegen, zwaar, breedvleugelig en met bedaarde vleugelslag, zodat ook het kenmerkende patroon op de ondervleugels en de lichte flashes aan de basis van de handpennen boven konden worden vastgesteld. Een memorabel moment dat alle deelnemers ongetwijfeld lang zal heugen.
We sloten af met een bezoekje aan de Barendrechtse buffelkopeend, onze ‘guilty pleasure’ van vandaag. En ach, ondanks alle bedenkingen blijft dat toch een mooi eendje.
Guus Peterse