Ron Keet schreef:
De excursie werd op dinsdag 2 september 2014 voorafgegaan door een geanimeerde en met 36 mensen druk bezochte lezing over “Waddenvogels” van Henk Tromp.
Henk bracht 40 jaar prachtige natuurfotografie in beeld van de wadden(eilanden). De lezing was ook bedoeld als opwarmertje voor de excursie naar de Groene Jonker (en aanvankelijk ook Waverveen), vanwege de nodige te verwachten steltlopers en moerasvogels. De in 2007 ontstane en door Natuurmonumenten beheerde Groene Jonker is gelegen nabij Nieuwkoop in de Kouspolder (provincie Zuid Holland) en omvat 107 hectare moerasgebied met plassen. Het is ongelooflijk hoe zo’n schitterend natuurgebied in zo’n korte tijd is ontstaan en de koeien hebben plaatsgemaakt voor de vogels. Iets wat de Rijksoverheid in samenwerking met Natuurmonumenten tot stand heeft gebracht in het Groene hart van Nederland.
Met 20 enthousiaste vogelaars van beginnend tot zeer gevorderd gingen we eens kijken of dit vogelrijke gebied zijn verwachtingen kon waarmaken. Excursieleider Wigle Braaksma was van tevoren tot onze verrassing in zijn nopjes met het windstille en aanvankelijk nogal nevelige weer. Voor de vele trekkers zou dit een goed teken zijn. Bij te helder weer zouden de vogels te hoog overtrekken en bij teveel wind zou het aantal waarnemingen beperkt blijven. Met 62 waarnemingen, waarvan een aantal bijzondere werden we zeker niet in onze verwachtingen teleurgesteld. We werden hierbij geholpen door de lage waterstand en de enigszins op slenken gelijkende half uitgedroogde plasjes. De vele watersnippen werden zeker naarmate de ochtend vorderde steeds beter waarneembaar, zodat elk streepje, zeker in de dure Swarovski telescopen, zo zichtbaar werd als in de betere vogelgids. Het kleine lijfje met de grote snavel bleef ons de hele ochtend, net als op ons voormalige briefje van honderd
Waterral
gulden, te land en in de lucht vergezellen. Hetzelfde gold voor de in grote getalen voorkomende lepelaars. Maar we waren natuurlijk op zoek naar al die andere steltlopers. Het werden er veertien, inclusief de watersnip. De hoog op zijn poten staande zwarte ruiter, de krombekstrandloper, de bonte strandloper, de kemphaan, de groenpootruiter, de regenwulp, de witgat, de oeverloper en de bosruiter waren leuke verrassingen. Vogels die we o.a. van de wadden kennen en nu op doortrek zijn. Uiteraard waren de meesten niet voorzien van hun meer opvallende zomerkleed. Ook de juvenielen zorgden bij de herkenning voor enige verwarring, waardoor een bontbekplevier toch als juveniele kleine plevier moest worden gedetermineerd.
We waren heel erg benieuwd naar bijzondere moerasvogels. Met enkele veelal rennende waterrallen, waaronder ook een juveniele, waren we zeer content. De prachtige rode lange snavel was goed te zien. Het geluid was goed te horen en de imitatie van de roep van Wigle mocht er ook zijn. Een groot deel van de groep mocht ook getuige zijn van het kleinere porseleinhoen met zijn korte rechte snavel. Helaas liet dit ralletje zich in de herkansing niet zien, al was een hermelijn (of toch een wezel) een erg leuke waarneming.
Van de eenden, viel op dat er al vele (nog enigszins fletse) smienten aanwezig waren. De prachtige pijlstaart liet zich ook goed bewonderen,
Witgat
naast o.a de slobeend en de zomertaling. In het riet bleek het baardmannetje en de rietgors te zitten. De rest van de rietzangers was ons echter te vlug af, temeer daar ze in deze tijd van het jaar met zingen waren opgehouden. In de lucht troffen we een prachtige late koekoek aan, naast de boomvalk, de torenvalk, de sperwer(een vrouwtje)en de bruine kiekendief. Van de doortrekkers konden we de gele kwikstaart en de tapuit noteren, maar verder bleef het kleine spul veelal afwezig. Een vroege kolgans liet zich echter wel zien. Er was zoveel te zien, dat de tijd te kort was om ook nog naar het nabijgelegen Waverveen te gaan. Moe maar voldaan stapten we na een uur of 4,5 weer in onze auto’s.
De beginnende en de gevorderde vogelaar was aan zijn trekken gekomen en de coördinatiegroep de Bilt Zeist is blij, dat haar tweeluik zeer geslaagd is te noemen. Voor ons betekent dat, dat we volgend jaar weer zin hebben in een nieuw tweeluik . Het betekent ook dat er weer nieuwe vogelaars lid en enthousiast zijn geworden voor de Vogelwacht, mede door de publiciteit in de Vierklank en de inspirerende lezing van Henk Tromp, geholpen door de nieuwe natuur.