Yvonne Gijzen schreef:
Van 5 t/m 7 oktober vond het traditionele weekend van afdeling Amersfoort plaats. Ik ging voor het eerst mee. Deze keer was er gekozen voor een accommodatie in Westkapelle op Walcheren. We werden er aan het eind van de dag verwacht maar uiteraard werd de reisdag ook goed benut met een aantal ‘vogelstops’ onderweg. Wij, dat waren Bert Geelmuijden, René de Waal, Nick Hoebe en ik, gingen al vroeg op pad. Ik zal mij even kort voorstellen. Ik kijk al vanaf mijn jonge jaren met veel plezier naar vogels. In de beginjaren ‘90 heb ik de vogelherkenningscursus gevolgd. In de auto kwamen we er achter dat Nick die cursus had gegeven. In de jaren daarna lag mijn ‘vogel-leven’ een beetje stil. Het kwam er niet van om mee te gaan met excursies, en daar steek je toch het meeste van op, is mijn ervaring. Een paar jaar geleden maakte Bert Geelmuijden mij enthousiast voor de watervogeltelling en sindsdien is het ‘excursie-virus’ weer aangewakkerd.
Onze eerste stop was bij Oud-Alblas, want daar was de grote pieper gesignaleerd. De grote pieper liet zich niet zo maar zien. Hij zou tussen de paarden zitten. Na zo’n 3/4 uur nog steeds geen grote pieper waargenomen, wel een roodborsttapuit in de verte die steeds opvloog en ons in verwarring bracht. Bij het wegrijden vroeg Bert voor de zekerheid toch nog even aan een vogelaar die net aan kwam lopen naar de pieper, en toen bleek die via een ander pad achter een huis wel goed waar te nemen. Inderdaad tussen de paarden. Tevreden gingen we verder, op naar het Oudeland van Strijen, waar dwergganzen zouden zitten. Deze noemt men ook wel Greppelganzen en dat bleek niet voor niets: ik heb ze niet gezien maar de anderen hebben hun kopjes waargenomen boven het gras. Wel konden we genieten van drie koereigers die vlak bij elkaar langs de slootkant stonden.
Verder ging het via Oude Tonge, Bruinisse en Zierikzee naar Westkapelle. Onderweg nog stops voor onder andere steltlopers. Wat zijn kluten toch fraai.
In de auto kregen we het bericht dat Annemiek ziek was geworden, die samen met Anneke al jaren voor het regelen van een accommodatie en catering zorgt. Beide dames hadden alle boodschappen voor het hele weekend al gedaan en gisteravond nog ovenschotels voorbereid voor de avond. Zeer sneu dat Annemiek er niet bij kon zijn.
Onze accommodatie lag direct achter de duinen van Westkapelle. Na de kennismaking, behalve mijn persoon waren er nog twee nieuwe weekendgangers, hebben we nog buiten in de zon geborreld en vervolgens genoten van de heerlijke ovenschotels. Om 20.00 kwam Corstiaan Beeke van de Vogelwerkgroep Walcheren. Hij is een zeer ervaren vogelaar en goede fotograaf die al 25 jaar bekend is op Walcheren. Corstiaan had zijn lezing opgebouwd aan de hand van vogelfoto’s in de vier seizoenen. Met name de foto’s van vogels in de sneeuw of op het ijs vond ik erg mooi. Hij nam de foto’s vaak vanuit een lage positie. Hij had leuke verhalen bij de foto’s zoals die keer dat hij liggend in de Zeeuwse klei ineens een ambulance en politieauto met zwaailicht en hoge snelheid aan zag komen, omdat een passant dacht een dode te hebben zien liggen in de akker. In hoog tempo kwamen de foto’s langs. Wat een kennis heeft die man, het duizelde mij. De achterste, middelste teennagel 1 mm langer dan gebruikelijk dus de Aziatische variant….etc.
De volgende dag al weer vroeg op pad voor de bladkoning die in Westkapelle op meerdere plekken was waargenomen. Het bleek een lastig vogeltje om te fotograferen. Niet alle fotografen onder ons waren even tevreden met hun resultaat. Op de Zeedijk zagen we op grote afstand een paar jan-van-genten voorbij vliegen, maar verder werden er weinig bijzondere soorten gemeld.
Dan maar naar de inlage aan de overkant van de dijk. Daar zat het vol met vogels. Ik had de watersnippen goed in beeld. Voor mij een nieuwe soort. Dan ineens paniek onder de vogels; alles ging op de vleugels. Een jagende slechtvalk? Nee, een havik. Ook leuk. Een rondje om een overwoekerd industrieterreintje leverde een paapje op. Veel graspiepers. We liepen door. De Westkapelse Kreek is een fraai natuurgebied en daar zag ik mijn eerste geoorde futen. Toen weer in de auto want het werd het tijd voor de roze spreeuw, die al dagen bivakkeerde in een nieuwbouwwijk in Arnemuiden. Een ander groepje vogelaars had hem een uur eerder nog gezien. De exacte locatie en een foto van het dak waarop hij was waargenomen werden doorgestuurd, maar het mocht niet baten. De daken waren leeg toen we aankwamen en dat bleef de volgende 30 minuten zo. Zo dwalende door de nieuwbouw van Arnemuiden werd mij duidelijk dat op jacht gaan naar dat ene specifieke vogeltje niet echt ‘mijn ding’ is.
Zondag hebben we richting huis via de Oosterscheldekering en de Brouwersdam nog een aantal vogelgebieden aangedaan. Ik kon oefenen op de soorten meeuwen die ik lastige soorten blijf vinden. In een strandpaviljoen bij Neeltje Jans hebben we het weekend afgesloten met koffie en appelgebak.
Op een dam bij Stellendam hebben we onderweg nog een sneeuwgors waargenomen.
Het was een leuke ervaring om meerdere dagen met elkaar, vogelliefhebbers, op te trekken. Wij nieuwkomers werden hartelijk opgenomen in de groep. De catering was uitstekend, met dank aan Anneke en Annemiek. Ik heb genoten van de vogels en van de Zeeuwse natuur.