Jeroen Steenbergen schreef:
Waterrietzanger
Na de lange coronastop vierden we zondag 12 september onze eerste excursie na lange tijd. Net als de laatste excursie voor de coronatijd was de bestemming de Biesbosch. Met een groep van zo’n 10 mensen togen we die kant op.
Gisteren was een Waterrietzanger waargenomen in een nieuw stukje polder bij Dordrecht, dat leek ons een mooi startpunt. Daar aangekomen vloog eerst een Bosruiter roepend over ons heen met een opvallende, en ons onbekende roep. Het leek het meest op een baltsroep, iets wat je niet verwacht in september, maar het was toch echt een Bosruiter. Ook Groenpootruiters en een Zwarte Ruiter lieten zich horen en zien. Af en toe klonk een rietzanger-rateltje vanuit het riet, dus we postten langs de rietrand met de hoop dat de Waterrietzanger zich zou laten zien.
Het kostte de nodige tijd, we zagen soorten als Blauwborst, Kleine Karekiet, Rietzanger en Rietgors. Maar uiteindelijk kwam toch even kort de bewuste vogel naar boven, helaas een aantal keer maar heel kort te zien.
Op een gegeven moment gaven we het maar op de vogel beter in beeld te krijgen, en reden door naar de pont over de Nieuwe Merwede. Op dat moment kwam een melding binnen van een foeragerende Grijze Wouw iets verderop, dus gelijk die kant maar op. Helaas bleek na wat zoeken die vogel niet meer in beeld.
We reden naar polder Hardenhoek en tuurden daar over het water. Duizenden eenden, ruim honderd
Lepelaars
Lepelaars, enkele al dan niet wilde Casarca’s. En dan opeens een Visarend in beeld, gevolgde door een tweede. Op flinke afstand, maar toch.
We reden door naar de Noordwaard, waar we hoopten op groepen steltlopers. Dit viel wat tegen, omdat het water erg hoog stond. Toch vonden we tussen de Kieviten nog wat leuke soorten als Bonte Strandlopers, Kleine Strandlopers, Kemphanen en een Kanoet. Op het water zwom een Nonnetje, ook geen alledaagse soort in september. Opeens paniek onder de vogels, en een juveniele Zeearend kwam fraai overvliegen.
We reden om het gebied heen en brachten een bezoekje aan de kijkhut bij polder Maltha. Een leuk wandelingetje, maar geen vogels van grote betekenis.
De volgende plek die we bezochten was Pannekoek, vlak bij het Biesbosch-museum. Hier keken we opnieuw uit over het water bij Hardenhoek. Op een dode boom in het water zat op niet al te grote afstand een bijzonder fraaie juveniele Zee-arend. Verder naar achteren was een Visarend te zien die op het nest iets zat te eten. Ook leuk in deze buurt was een Kleine Bonte Specht die door sommigen gehoord werd, en enkele Matkoppen.
Op de parkeerplaats terug besloten enkele mensen nog een keer terug te gaan naar Hania’s polder, de polder waar we de ochtend waren begonnen. Enkele anderen vonden het wel goed zo en besloten richting huis te gaan. Met de helft van de groep stonden we ruim een half uur later weer in het riet te turen naar een eventuele Waterrietzanger. De vogel was af en toe nog kort gezien, maar eigenlijk door niemand goed. Ook nu lukte dat niet goed. Wel vloog opnieuw een Visarend fraai over.
Enkele honderden meters verderop zouden twee Koereigers moeten zitten, na een stevig stukje lopen vonden we uiteindelijk drie koeien in een weiland met flink hoog gras. Hiertussen zouden de Koereigers moeten zitten, en na wat speuren zagen we inderdaad beide vogels hun nekken strekken vanuit het hoge gras. Eén vogel was zo vriendelijk op te vliegen en een mooi rondje te maken voor die weer landde op zijn oude plekje. Ook wij vonden het nu wel genoeg zo. Teruglopend naar de auto zagen we nog een mooie Oranje Luzernevlinder, en spraken we een andere waarnemer die kort daarvoor de Waterrietzanger een seconde of tien in beeld had gehad. Dat leek ons ook wel leuk, maar de fut om daar nog voor te gaan was ook wel een beetje op. We moesten het maar doen met wat we hadden, en dat was niet niks ten slotte.