Op de koudste avond in mei tot dan toe stond mijn vuurdoop te wachten als excursieleider. Een excursie leiden naar de Tienhovense plassen. Voor mij was het een weerzien met een gebied waar ik zo’n tien jaar lang bomen heb gesnoeid voor Natuurmonumenten.
Rond half zeven vertrokken we met z’n negenen vanuit Nieuwegein richting de Tienhovense plassen alwaar we werden opgewacht door onze tiende deelneemster. Met z’n tienen hoorden we al snel een koekoek die totaal het besef van tijd kwijt was en naar hartenlust aan het roepen was. De eerste snor diende zich al snel aan maar wist zijn snor goed te drukken als we te dichtbij kwamen. Het mocht de pret niet drukken.
Het horen, het zien, het ontdekken, het wederzien. Voor ieder was er wel een reden om te genieten van het mooie landschap en haar vogels. Waar de rietvogels zich goed verborgen wisten te houden, lieten anderen zich beduidend beter zien. De tapuit kon op veel enthousiasme rekenen en werd door iedereen naar hartenlust bestudeerd. Als je dit een groep kan meegeven, is dat een opmaat voor een geslaagde excursie.
Wat volgde waren nog leuke ontmoetingen met de purperreiger, slobeenden en een boerenzwaluw op een hekje. Op ons verste punt, bij de eendenkooi, hoorden we de roerdomp een aantal keren hoempen. Een golf van opwinding ging door de hele groep heen. De koude wind was vergeten en gaf nieuwe energie en vreugde. Op een half uurtje voor zonsondergang gingen we terug richting de auto’s. Nu ineens waren overal rietgorzen te horen. Sprinkhaanzangers hoorde je om de 20 meter en de snorren zongen om het hardst. Mooie kans om de geluiden goed te oefenen. Al met al hebben we ruim 40 soorten waargenomen. De hele ervaring als excursieleider was mooi en voor herhaling vatbaar.
Chris Kling
Vogelwacht Nieuwegein-IJsselstein
Foto: Chris Kling