Jeroen Steenbergen schreef:
Op zondag 20 maart wilde Utrecht-stad het voorjaar binnen gaan halen in de Eempolders. Hoewel het een week geleden schitterend weer was, is het daarna een stuk kouder geworden en was het maar de vraag in hoeverre het voorjaar ook qua vogeltrek al voelbaar was. Wat Grutto’s betreft was dit geen probleem, die vonden we gelijk in mooie aantallen. Onder deze vogels ook enkele fraaie vogels van de IJslandse ondersoort. Ook enkele Kemphanen lieten zich zien. In het weidevogelreservaat zaten mooie aantallen vogels. Veel eenden, zoals Smienten, Pijlstaarten, Slobeenden en vooral Wintertalingen. Ook zaten er flinke groepen Brandganzen, soms gemengd met Kolgans. Qua steltlopers viel vooral op dat er een fors aantal Bonte Strandlopers zat: toen alles op de wieken ging bleek er een groep van wel honderd vogels te zitten, voor het binnenland heel aardig. Ook vonden we er een Kleine Strandloper tussen, en minimaal 10 Bontbekplevieren. Janneke hoorde een Zwartkopmeeuw roepen, die we overvliegend oppikten.
We reden naar de kijkhut bij het meeuweneiland, waar we vanaf de kust enorme groepen smienten zagen. Ludger vond er een man Topper tussen, ook een mooie soort. Op het eiland vonden we nog enkele Zwartkopmeeuwen en een stuk of 5 Lepelaars.
Al met al aardig wat vogels, maar soorten waar we op hadden gehoopt, zoals Blauwborst, Zomertaling, Bruine Kiekendief, waren nog niet te vinden. Kennelijk is er toch ergens een blokkade op de route.
Aangezien we de Eempolder wel min of meer gezien hadden, besloten we toch nog maar even op ’twitcherspad’ te gaan. Vanuit Noord Holland lonkte een prachtige man Ringsnaveleend, en ach ja, we waren toch al een end op weg…
Om kort te gaan, deze vogel konden we makkelijk bijschrijven en liet zich prachtig zien van niet te grote afstand. Tsja, dat ging makkelijk, wat nu? We waren nu toch al in Noord Holland, dus konden we net zo goed nog even doorrijden…
Kortom: den Oever werd het volgende doel, waar een dag eerder sinds lange tijd weer ’s een man Kleine Topper was gezien. Ook deze vogel liet zich direct vinden, fraai dicht bij de kant, waardoor alle kenmerken goed te zien waren. Behalve de snavel, die diep in de veren bleef, maar goed…
Het water afzoekend vloog opeens de man Buffelkopeend die hier ook rondhangt ons beeld in. De vogel landde op grote afstand, maar leek in de buurt van een restaurant te landen. We besloten daar naartoe te rijden en hadden de eend al vrij snel mooi in beeld, waarna we ‘m nog wat langer konden bekijken vanuit het restaurant, met koffie en appeltaart.
Al met al was dit een waardige afsluiting van een dagje vogelen in de Eempolders en wijde omgeving.
