Ron Keet schreef:
Voor het eerst gingen we als afdeling de Bilt-Zeist naar de Waverhoek, een sinds 2006 bestaand natuurgebiedje, grenzend aan het Botshol in de buurt van Vinkeveen. De weilanden hebben plaats gemaakt voor de vele steltlopers en watervogels. Het gebied is een waar vogel eldorado geworden. De vele grutto’s waren onmiddellijk goed te zien en te horen. Op sommige plekken zag het er behoorlijk bruin van. Opvallend was dat we in ieder geval één poetsende IJslandse Grutto hebben gezien
De lente was deze dag op de kalender begonnen. Helaas was daar in de ijzige kou, met regenen wind weinig van te merken. De blauwborsten bleven dan ook buiten beeld, zodat we met acht blauwbekken (vogelaars) verder moesten. Gelukkig waren verreweg de meesten goedgemutst en kwam heel af en toe een zonnestraaltje naar buiten. Zo konden we toch nog 3,5 uur buiten vertoeven en getuige zijn van prachtige spreeuwenwolken naast de vele regenwolken.
Voor de meeste vogels was het weer geen enkel probleem, uiteindelijk konden we zelfs 57 soorten in het open land en water tellen. Naast de vele grutto s, er waren er al honderden in het gebiedje geteld, waren er ook enkele bonte strandlopers, (tientallen) kluten, tureluurs, kemphanen, lepelaars, scholeksters en kieviten te bewonderen. Een overtrekkende goudplevier liet zich ook goed bewonderen, terwijl ook de wulp zijn kenmerkende roep liet horen.
Een vrouwtje bruine kiekendief kwam goed in beeld. De havik leek naar zijn nest te gaan. In de lucht de buizerd en de torenvalk. Naast de vele wintertalingen, slobeenden, bergeenden, smienten en krakeenden, kregen we ook de zomertaling en de pijlstaart goed te zien, al was het wel even zoeken. Zelfs de grote mantelmeeuw met zijn vleeskleurige poten en grote gestalte kregen we in de kijker, naast de vele andere meeuwen en een zestal ganzensoorten (waaronder de indische gans). De waterpieper, de rietgors, de witte kwikstaart , de winterkoning en de putter konden we ook ontwaren of herkennen aan hun geluid.
Koud maar voldaan keerden we terug naar onze auto s. Het blauw verdween langzaam van de kaken en de herinnering blijft aan een zeldzaam natuurgebied.