Sjef ten Berge schreef:
Terwijl het ochtendlicht aarzelend doorkwam waren de smienten al op volle sterkte aan het fluiten. Wij waren ook wakker, want in de eerste meters van de rondwandeling door het moeras danste er een paar barmsijzen omhoog uit de verdorde kruiden langs het riet.
De wintertalingen in honderden aantallen een goede tweede qua massaliteit pruttelden nauwelijks. Zal wel de tijd van het jaar zijn. Geen slapende jachthonden wakker maken. Kleine aantallen voor de overige winterse eendensoorten, van honderdvijftig tot enkele exemplaren dobberden, doken of grondelden wat rond. De meeste optische moeite deden we voor de pijlstaarten. Lekker dommelen met de kop in de veren en in de dekking van enkele grauwe ganzen was hun favoriete zondagochtendbezigheid. Een sperwer kwam onrust zaaien. Vijftien graspiepers was onze buit en een keurig overzicht van het kievitendom, waar geen enkele goudplevier in ondergedoken zat. Met een schamele wulp en een witgatje was het steltloperminimum bijna absoluut. Zo bleven we scherp en konden zowaar een waterpieper bijschrijven.
Nog beduusd van zoveel kalmte togen we naar Waverhoek. Ook daar negen eendensoorten met af en toe de roep van een roodborst, winterkoning of graspieper.
Gestresst door de grote rust van deze zondagmorgen, maar met een glimlach voor de barmsijzen en waterpieper gingen we op huis aan.
Lees hier het hele verslag.