Landje van Geijsel en Waverhoek – 19 maart 2016

Sjef ten Berge schreef:

Za 19– 03 – 2016 8.00 – 13.00 uur  Driebergen
Temp: +7°C Wind ~ 3 Bft N

De Hogendijk door de zuidkant van Olympus (golfterrein) verraste ons met een blauwe schicht over het water. Dat was het enige natuurlijke blauw dat we die dag mee zouden krijgen en het werd ook nog door maar één deelnemer gezien. Zo doen ijsvogels dat vaker.
Het grijs van de lucht was overigens licht genoeg om een duidelijk beeld van de vele honderden duttende grutto’s te krijgen. Kieviten en scholeksters dutten ook, maar minder, in aantal dan. Zo’n twintig procent van de grutto’s deed niet aan dagdromen kwam binnenvliegen, vertrok weer of zat in de bodem te poeren. Dit grondonderzoek werd ook gedaan door een tiental watersnippen en een handvol kemphanen. Slobberende en grazende smienten waren met wintertalingen en in mindere mate slobeenden ook goed vertegen­woordigd. Groepje bergeenden, één slapende tafeleend en zes krakeenden deden het qua aantallen rustig aan, net als de paartjes wilde eend.
Een havik op een halve kilometer hoogte, keek met één oog naar Schiphol en peilde met het andere oog zijn kansen daar beneden. Lang voor wij hem gezien hadden zat het halve landschap al in de lucht. Het waren dus allemaal schijnslaapjes. Een half uur later schudde een slechtvalk de boel opnieuw even op. Mooi toch zo’n atleet. Zelfs de spreeuwen werden er onrustig van.
Toen we na ruim een uur ook de vijf meeuwensoorten wel voor gezien hielden reden we langs Amstel en Waver naar Waverhoek. Een patrouille halsbandparkieten was buitengebied langs de Waver aan het verkennen. Bij Waverhoek had het landschap iets van “You never walk alone” omdat een KNNV­excursie al in de derde bocht van het circuit een roodborsttapuit in de peiling had. Geen blauwborst dit keer, maar wel sierlijk als altijd de kluten en jawel ook de zwarte ruiter. De meest merkwaardige verschijning was wel het rietgorsmannetje dat meer een loodsmannetje was zoals hij tien meter voor ons uit de route aangaf.
We wandelden helemaal rond en dat kwam ons op nog eens vijf bonte strandlopers te staan. Dat kon er nog wel bij.