Sander Kole schreef:
Blue Amigo
Even voor 08.00 uur zaterdagochtend. We verzamelen voor het Groene Huis in Amersfoort. Heel toepasselijk verwelkomt door een groene specht en een winterkoning die zit te schetteren in de bosjes. Na een hartelijke begroeting door de excursieleider van dienst (Roel) en een kennismaking met de andere deelnemers (in totaal 18) vertrekken we per auto naar Lelystad. In de haven nemen we de boot naar de Markerwadden. Van de ‘romantiek’ van de eerdere edities – overtocht per zeilschip met een goede catering (koffie!) – is niets meer over. In plaats daarvan een snelle en efficiënte overtocht met een moderne boot (de Blue Amigo) naar de overkant. Op de Markerwadden wacht echter een meer dan hartelijke vogelontvangst en dat maakt veel goed. Op en rond de gebouwen in de haven zitten honderden oeverzwaluwen
Oeverzwaluw
– overigens ook tientallen boeren- en huiszwaluwen – die zich goed laten zien, horen, bekijken en fotograferen. Als we daarna het eiland oplopen ontspint zich een soort van kat-en-muis-spel tussen de vele baardmannen die aanwezig zijn op het eiland en de groep. De baardmannen zijn in eerst instantie alleen te horen maar niet te zien. Met wat geduld en soms geluk krijgen we deze fraaie vogels prachtig in beeld. Het hoogtepunt vormt de waarneming van een aantal jonge baardmannen die op de grond van een slikkig eilandje rondscharrelen.
Jonge Baardman
Om ons heen vliegen de nodige kokmeeuwen en visdieven op. De houten palen langs de rand van het eiland worden zorgvuldig gecheckt op de aanwezigheid van de reuzenstern of andere zeldzamere sterns maar die geven geen thuis. Eenden zijn er ook in overvloed maar die laten zich met dank aan de eclipskleden wat minder gemakkelijk determineren. We vervolgen onze tocht en komen de nodige steltlopers tegen. Kemphaan, bosruiter, bontbekplevier en vooral watersnip zijn ruim voorradig. Een leuke discussie ontstaat door de veel jonge rallen die zich laten zien en horen. Meerkoet, waterhoen en waterral zijn zekerheden maar schoot daar nu ook een porseleinhoen door het beeld? Het laatste woord is hierover nog niet gezegd. Terwijl de temperatuur op het eiland steeds verder oploopt – veel zon en geen wind – lopen we verder langs de rand van het eiland. Na een leuk intermezzo met fraai jagende bruine kiek en rustende knobbelzwanen schuift niet onverwachts – maar daarom niet minder leuk – een prachtige steltkluut ons beeld in.
Steltkluut
De ‘stelt’ laat zich goed en langdurig bekijken en fotograferen. De sfeer zit er goed in. Zeker als een volgende groep met baardmannen zich goed laat zien. Dan ontstaat bij een van de vogelhutten ter plaatse grote opwinding. Zitten daar in het riet aan de overkant twee waterrietzangers? Het geklik van de fototoestellen is niet van de lucht en wat volgt is een langdurige discussie: wel of niet een waterrietzanger. Deze discussie wordt pas later als we allemaal weer thuis zijn na een zorgvuldige bestudering van de foto’s ‘beslecht’. We houden het veiligheidshalve op twee juveniele rietzangers. De tijd vliegt helaas om en om de boot niet te missen vervolgen wij snel onze weg richting haven. Daar volgt nog een prima finale met een groep krombekstrandlopers, bonte strandlopers, grutto en een enkele rosse grutto. In het water dobberen de nodige casarca’s en langs de rand zitten lepelaars. Onze blikken zijn gericht op de zwarte ibis die hier de afgelopen dagen is gemeld. Zoals wel vaker in dit soort situaties laat deze wenssoort zich natuurlijk niet zien. Totdat ineens een zwarte ibis uit de lucht komt gevallen die op een slikkig eilandje wat gaat zitten rusten. Helaas te ver voor echt goede foto’s maar onmiskenbaar! Dan is het echt tijd om te vertrekken. Uitgezwaaid door de oeverzwaluwen worden wij door de Blue amigo om 14.30 uur weer naar de overkant geknald. Een goed gemoed en veel leuke vogelwaarnemingen (in totaal 44 verschillende soorten) rijker.