Erik Wouda schreef:
Nachtzwaluwen zijn prachtig mysterieuze vogels die pas na zonsondergang gaan zingen. Dus wat doe je als je een nachtzwaluwexcursie organiseert? De avonduren vooraf goed benutten.
Zo gingen we met de excursiegroep naar de Amerongse Bovenpolder. Hoog water, en een uitzicht dat steeds meer volgroeid raakt. Dat levert in het oostelijk deel weinig vogelspektakel op. Tot in de bosschages voor onze neus een kabaal van alarmerende vogels aanzwelt. Gaaien, mezen en twee zwartkoppen duiken het bosje in. Het lawaai middenin dat bosje moet oorverdovend zijn.
En zoals op meer interessante momenten kijk ik net even de verkeerde kant op. Als een bosuil uit het bosje vliegt ontsnapt hij aan mijn aandacht.
Ik kijk nog maar eens naar de roepende koekoek in de verte.
Dan naar het westelijk deel van de Bovenpolder. De wandeling daar naartoe is een genot, en wordt zelfs memorabel op moment dat we twee zilvermeeuwen ver weg bekijken. Althans: dat denken we. Eén van de meeuwen blijkt voor nestor Guus onmiskenbaar een pontische meeuw te zijn. We kijken beter en inderdaad: ver weg in het weiland een pontische meeuw. Zelfs door de kijker valt het afwijkende postuur op.
Verder door versgemaaid grasland lopen we om de ondiepe plasjes van de Bovenpolder. En zien bergeend, ooievaar, kleine plevier, wintertaling, roodborsttapuit en jonge krakeenden. Héél veel jonge krakeenden. Huiszwaluwen en een roepende waterral maken het beeld compleet.
Dan het hoofdgerecht. Voor mij is het een vast hoogtepuntje van het jaar: nachtzwaluwen. Tot nu toe was de
bekendste openbaar toegankelijke plek in de provincie het hoekje van de Leusderhei. Maar het zicht is daar de laatste jaren steeds verder dichtgegroeid. Zodat het zien van nachtzwaluwen op steeds lastiger werd.
Op naar de Amerongse Berg dus. Waar loslopende honden en feestvierende jongeren mij als vogelaar flink korzelig maken. Maar dat slechte humeur verbetert snel als de avond valt over de hei. Prachtige sfeer als een boompieper en roodborsttapuit zingen terwijl er slierten mist opkomen. Volle maan erbij en een langsvliegend baltsende houtsnip maken dat we genieten. Onder een roze lucht in het noordwesten wacht iedereen op Het Grote Moment.
Opeens is het raak. Twintig over tien begint de eerste nachtzwaluw te zingen en sommigen zien de vogel zitten. Dan vliegt een exemplaar langs de bosrand tot dichtbij ons. Niet iedereen ziet de vogel zitten maar als het beest wegvliegt is iedereen onder de indruk. Van de grootte. Van de kleuren. Van de manier van vliegen. Ik denk dat ik niet eerder bij zulk goed licht zo goed een nachtzwaluw in de kijker heb gehad.
Maar de show is nog niet over. Soms zien we om ons heen zingende vogels op dode dwarstakken. Kom daar eens om aan de rand van de Leusderhei.
We genieten volop als vogels van drie kanten zingen. De meesten zitten dichtbij en lijken zich niets aan te trekken van onze aanwezigheid. Eentje vliegt zelfs naar een boom dichtbij en gebruikt die als zangpost. Degenen die speciaal vanuit Zuid Holland komen voor dit spektakel vallen met de neus in de boter. En is er even niks te zien
Als we genoeg hebben en weg willen lukt dat niet: vlakbij jagen drie goed zichtbare nachtzwaluwen elkaar na over de hei. Zwenkend met flinke snelheid geven ze een korte maar adembenemende show. Voldaan lopen we door het donkere bos terug naar de auto.
