Jeroen Steenbergen schreef:
Zondag 10 december bracht Utrecht-stad een bezoek aan het hoge noorden. De bedoeling was om bij Paezens-Moddergat op zoek te gaan naar kweldersoorten als Velduil, Frater, Sneeuwgors en Strandleeuwerik.
Maar helaas leek het weer hiervoor niet erg gunstig, de nacht voorafgaand stond er een zeer stevige wind en regende het flink. De eerste uren van de dag zou dit weer nog een flinke rol spelen.
Rond 7 uur vertrokken we met een groep van 9 mensen. De plannen waren aangepast, in storm en regen op de kwelder leek geen aantrekkelijke optie. In plaats daarvan reden we naar Appelscha, alwaar sinds enkele dagen een Wolf zich op een erg fraaie manier liet bewonderen. We besteedden er een flinke tijd aan, maar helaas, het dier liet zich niet meer zien. Inmiddels was het weer een beetje opgeknapt en reden we alsnog naar Paezens. Vlak voor we daar waren stopten we bij een grote groep Rotganzen, waar eerder vandaag een Roodhalsgans was gezien. Deze bleek helemaal voorin in de groep te lopen en liet zich direct prachtig zien.
Door naar de kwelder: al gauw hadden we een groepje vinkachtigen in beeld, dat zich kort maar goed liet bekijken. Tussen de vele Putters vonden we ook een aantal Fraters. Het groepje vloog op en landde op een onbereikbare plek. We liepen door en zagen soorten als Oeverpieper en Veldleeuwerik. Boven de kwelder vloog een aantal Blauwe Kiekendieven, waar we er zeker 5 van zagen. Op een gegeven moment merkte iemand een overvliegende Velduil op, die op niet al te grote afstand in hoog gras ging zitten. Daar konden we de vogel terugvinden en langdurig bekijken. Nog een gelukje, want met de wind van vandaag hadden we weinig rekening gehouden met deze soort, die niet graag vliegt bij wind.
Inmiddels werd het licht snel minder, we vonden weinig vogels en besloten in de omgeving nog wat ganzen te bekijken. Maar eerst bekeken we een Rosse Grutto, die in zijn eentje tegen de dijk aan liep te foerageren op korte afstand. Zo zie je deze soort niet vaak.
Op een plek niet veel verderop waren zowel Witbuik- als Zwarte Rotgans gezien. De Witbuik liet zich snel vinden, waarna we ook een tweede vogel vonden. De Zwarte lukte niet, maar al met al hadden we ondanks het ‘suboptimale’ weer best een leuk lijstje bij elkaar gevogeld.