Hierbij mijn reactie:
Klimaat verandert al miljoenen, mogelijk al miljarden jaren. Hierin is een soort complex
samenstel van sinusgolven te herkennen, Zo is er om de ruwweg 25000 jaar een koude
periode (ijstijd) met daartussen een warmere periode. Daar zitten we nu ongeveer
middenin. Dus over een paar eeuw gaat door deze grote golfbeweging de temperatuur weer
naar beneden.
Daarnaast is op die grote golf een kleinere golf te herkennen van elf jaar. Deze hangt samen
met de zonnevlammen activiteit. Als koudste jaren zijn herkenbaar 1963, 1974, 1985, 1996,
2007, 2018 en wordt de volgende 2029. Omdat we nu hier middenin zitten, in de relatief
warmte piek, is de voorspelling dat er komende winter geen elfsteden tocht zal zijn reëel.
Hoe die mechanismen precies werken is nog niet geheel duidelijk en zeer waarschijnlijk zijn
er nog onontdekte golfbewegingen die invloed hebben. Te denken valt aan het verschuiven
van de aardas of de magnetische polen.
Ook de CO2 uitstoot is een hot item.
Koolzuur is een anorganische verbinding met als brutoformule H 2 CO 3 dat wordt gevormd bij
het oplossen van koolstofdioxide (CO 2 ) in water (H 2 O) volgens de evenwichtsreactie
CO 2 + H 2 O ⇆ H 2 CO 3 .
Hier zie je dat water (oceanen bijvoorbeeld) CO 2 kunnen opnemen als er in de atmosfeer CO 2
vrij komt. Ook zie je in deze formule dat het water zuurder wordt door de H 2 CO 3 .
Stel dat je in staat zou zijn alle CO 2 uit de lucht te halen, wat zijn dan de gevolgen:
Allereerst gaan planten dood omdat die de CO2 nodig hebben voor de fotosynthese.
Maar dat gebeurt niet zo snel, want in de evenwichtsreactie schuift het evenwicht op en zal
de H 2 CO 3 weer splitsen zodat er weer water ontstaat en CO 2 die in de lucht ontsnapt.
Veel belangrijker is de biodiversiteit!
Daar is de mens wel sterk de veroorzaker en dat is veel ingrijpender. Dus de instandhouding
of het herstellen van die biodiversiteit zou eigenlijk de eerste doelstelling moeten zijn en niet
de CO2 bestrijding, wat trekken aan een door paard is.
Om die in stand te houden zijn er echter te veel dieren van het ras mens op aarde. Wil je
daar wat aan te doen dan kom je snel in griezelige scenario’s terecht. Dat zie je ook aan het
boek van Kurt Schwab (WEF) die vele terechte zaken omschrijft maar waarbij de oplossingen
die tenslotte worden aangedragen de tijden van de 2 e wereldoorlog doen verbleken.
Toch moeten we met zijn allen wat ondernemen om het leven op de aarde niet geheel ten
onder te laten gaan. Ieder kan daar zijn steentje aan bijdragen, al zijn dat wel heel kleine
steentjes.
Aan de andere kant is leven ook onderzoeken, pionieren, leren en onderwijzen.
Zelf gebruik ik de auto beperkt, dagelijkse boodschappen gaan lopend, de trein is veelal een
goed alternatief, maar in gevallen dat het OV tekort schiet wordt het toch de auto.
Dan wel als het kan carpoolen om het aantal autokilometers te beperken.
Verre reizen zijn ook leerzaam, je leert hoe andere volken leven en omgaan met de natuur.
Daar kan je dan trachten wat onderwijs op los te laten. Als dat regelmatig gebeurt dan kan
ook in die verre landen waar natuurbehoud geen prioriteit heeft wat gaan veranderen. Maak
je die verre reizen niet, dan is er geen uitwisseling en de kans dat er dan wat veranderd is
wel heel klein.
Dus; auto en vliegtuig gebruik beperken, korte afstanden er niet mee afleggen.
Als je de auto gebruikt dat trachten zo efficiënt mogelijk te rijden en met zo veel als
toegestaan mensen erin. Vakanties kunnen ook dichter bij huis leuk zijn, maar nu de aarde
de laatste decennia zo is gekrompen dat je naar bijvoorbeeld Australië in 12 uur erheen kan
in plaats van drie maanden per boot, kan het ook niet anders dan dat je de aarde als één
geheel beschouwd. Daar horen ook wel contacten ver weg bij.
En verder natuur inclusieve landbouw, wonen en steden ontwerpen.
Kort samengevat: als individu kan je de klimaatverandering niet tegenhouden, wel kan je
helpen de leefomstandigheden van alle dieren in stand te houden of te verbeteren.
Met vriendelijke groet
Jan de Beer