Jeroen Steenbergen schreef:
Grauwe en Rosse Franjepoot
Zondag 11 oktober bracht afdeling Utrecht-stad een bezoek aan het eiland Texel. Dit weekend werd daar het Dutch Birding Vogelweekend gehouden, en zoals gebruikelijk wilden wij daar een deel van meemaken. Met een groep van 7 mensen vertrokken we in alle vroegte, om de eerste boot te kunnen halen. Een aantal anderen was vrijdag al naar het eiland gegaan en sloot zich gaandeweg de ochtend bij de rest aan.
Ons eerste doel op het eiland was Dorpzicht, alwaar op een plasje al enkele dagen zowel een Grauwe als een Rosse Franjepoot te bewonderen waren. En die zaten er gelukkig nog. Het was erg leuk beide verwante soorten zo fraai naast elkaar te zien: de Rosse grijzer, groter en wat ‘boller’ dan de slankere en donkerder Grauwe. Deze laatste werd af en toe op de huid gezeten door zijn grotere neef, die hem dan een stukje wegjoeg.
Na deze leuke start reden we door naar de Volharding, waar eerder vanochtend een Velduil gezien was. Inmiddels was het gaan regenen en met de stevige wind was het niet erg prettig. De velduil was uit beeld en lang zoeken leek weinig zinvol, vandaar dat we door reden naar het Reddingboothuis, waar gisteren een Bruine Boszanger gezien was. Ook hing hier al een poosje een familiegroepje Europese Kanaries rond, het resultaat van een succesvolle broedpoging op deze locatie. Kijkend uit de autoraampjes, uitstappen was even niet zo’n optie gezien de stevige regen, vloog het groepje Eurokanaries langs. De Bruine Boszanger liet zich niet horen helaas.
Izabeltapuit
Inmiddels was er een melding gekomen dat de gisteren op Texel ontdekte Izabeltapuit weer terug was gevonden bij de vuurtoren. We besloten snel daarheen te rijden, en later nog maar ’s te gaan zoeken naar de boszanger. Op de parkeerplaats bij de vuurtoren aangekomen bleek de tapuit al even uit beeld, maar al vrij snel kregen we de vogel vliegend en een paar keer kort zittend te zien. Aangezien enkele malloten het nodig vonden direct het duin op te stormen en de vogel daarmee verder het duin injoegen, hielden we het gauw voor gezien en keerden terug naar onze voorgaande plek. Alwaar de bruine boszanger nog steeds niets van zich liet horen, maar de Europese Kanaries zich wel erg fraai lieten zien.
En wederom een bericht: Izabeltapuit nu fraai in beeld, dus hup, terug naar de vuurtoren.
Izabeltapuit
Gelukkig kregen we deze vogel nu prachtig en langdurig in beeld, waarbij het bleke kleed, de rechtopstaande houding en de opvallende staarttekening mooi in beeld kwamen.
Hierna maakten we een wandeling naar de Tuintjes. Het weer was inmiddels goed opgeklaard, en zowaar brak er een zonnetje door. In de tuintjes bleek het rustig, maar een fraaie Beflijster was zeker de moeite waard, evenals de Goudhaantjes die zich van korte afstand lieten bekijken. Bij het Renvogelveld keken we of de eerder vandaag daar aanwezige Roze Spreeuw nog terug was gekomen, maar helaas. Voor de derde keer reden we een klein stukje terug om de Bruine Boszanger te zoeken, maar hoewel enkelen een paar roepjes hoorden, werkte deze vogel duidelijk niet mee. Een nieuw bericht meldde dat de Roze Spreeuw inmiddels terug was op eerdere plek, dus snel daar weer heen. We waren nog maar net op tijd, want nadat we de vogel een poosje leuk hadden kunnen bekijken besloot die ineens weg te vliegen.
Een aantal nerveuze vogelaars kwam onze kant op lopen, en al snel bleek de reden hierin te zitten dat de Izabeltapuit nu opeens vlakbij bleek te lopen. Waarna we de vogel op zijn mooist te zien kregen vandaag.
We waren nu wel klaar op de noordpunt, en we besloten ons op te splitsen. Een deel van de groep ging naar een Grote Aalscholver bij Oudeschild, een ander deel ging een grote groep Kleine Rietganzen bezoeken, die de anderen gisteren al hadden gezien. Deze vogels bleken gewoon thuis en konden zonder moeite worden bijgeschreven. Op dat moment kwam een spannend bericht binnen: een Zwartkopgors was gezien bij de Koog, en daar waren we vlakbij. Dus snel die kant op. Terwijl we naar het voetbalveld bij een camping liepen waar de vogel was gezien, en nauwelijks de telescoop neer hadden kunnen zetten, kwam de vogel opeens recht over ons heen vliegen, maar helaas zag vrijwel niemand ‘m en terugvinden (b)leek niet te doen.
We besloten het hier maar bij te laten wat Texel betreft en terug aan de overkant nog een gooi te doen naar een al langer aanwezige Steppevorkstaartplevier bij Groet. Deze vogel werkte prachtig mee, door vrijwel direct na aankomst zijn rondjes te gaan vliegen. Ook zagen we de vogel nog door het gras rennen. Een fraaie afsluiter van een mooie dag.
