Zondag 14 februari stond een bezoek aan de Zuid-Hollandse delta gepland. Na enkele dagen goed weer, leken de weersverwachtingen voor deze dag ronduit beroerd. Regen en natte sneeuwbuien die uren konden blijven hangen… poe, moesten we daar ons bed voor uit. Lichtpuntje leek dat het aan de kust mogelijk nog het meest mee zou kunnen vallen.
Hoe dan ook, met een groep van 12 deelnemers reden we in een natte sneeuwbui Utrecht uit richting Strijen.
Eerste stop was de polder Het Oudeland van Strijen, één van de twee plekken in Nederland waar Dwergganzen overwinteren. Vrijwel gelijk na aankomst vonden we een mooie groep van 16 vogels, dat was een meevaller. Verder een Grote Zilverreiger, Brandganzen en wat Kolganzen. Aangezien de doelsoort al snel binnen was, besloten we gelijk verder te gaan.
We reden door naar Herkingen/Battenoord. Doelsoorten daar waren Flamingo, Europese Kanaries en Fraters. Deze drie soorten hielden zich hier al een tijdje op, dus de kans dat ze opeens weg zouden zijn leek niet groot. We begonnen binnendijks, op een ruig veldje met lage struiken waar de Europese Kanaries zouden moeten zitten. In de regen zochten we tussen de struiken, waar we al snel enkele vogels zagen opvliegen en met wat moeite konden we de kanaries horen roepen en zelfs zingen. We kregen ze kort in de kijker waarna het groepje, dat uit 4 vogels leek te bestaan, verder vloog.
We liepen door naar de strekdam, waar we gelijk een flink aantal zuurstokken, flamingo’s, zagen staan. Een aantal Chileense Flamingo’s van dubieuze herkomst, en een aantal Europese waarbij het een mogelijkheid is dat ze van wilde herkomst zijn.
Op de strekdam vonden we al snel een paar Kneuen en hoorden we wat vogels kwetteren. Dit laatste klonk erg als Fraters, en na wat zoeken kregen we deze fantastisch te zien. Een prachtige soort waarvan er steeds minder in Nederland lijken te overwinteren. Hier bleken er drie te zitten. Terwijl we terugliepen viel het oog van enkele excursiegangers opeens op een klein gorsje, dat ineens naast een Frater zat. Dwerggors! Deze vogel had hier weken gezeten, maar was al een tijdje niet meer gemeld, maar bleek er dus gewoon nog te zitten! Met flink wat zoeken zagen de anderen een flits van een mogelijke kandidaat, maar verder kwamen we helaas niet.
Volgende halte werd de Brouwersdam, goede plek voor duikers en andere zeevogels. Direct aan het begin van de dam ontdekten we een IJsduiker op zee, enkele Roodkeelduikers en een Geoorde Fuut. Wat verderop stond een groep Belgen die vertelden net de Zwarte Zeekoet, die hier al een tijd rondhangt, te hebben gezien, waarna we deze soort snel terugvonden. Nog wat verderop vonden we een hele mooie man IJseend, die steeds lastig terug te vinden was, doordat de vogel meer onder dan boven water zat. Verder wat Zwarte Zee-eenden, veel Middelste Zaagbekken, Kuifduikers en meer Roodkeelduikers.
Na de Brouwersdam reden we een rondje Prunjepolder. Hier zagen we enkele overwinterende Lepelaars, minstens tien Kleine Zilverreigers, een stel Zwarte Ruiters en enorme aantallen Rot- en Brandganzen.
Volgende bestemming was Wilhelminadorp, waar we een poging wilden doen de hier al lang aanwezige Witkopgors te vinden. We hadden er alle vertrouwen in, maar de vogel, eerder vandaag gewoon aanwezig, bleek even niet op de bekende plek en liet zich ook niet vinden. Jammer . Wel was er een melding van een Roodhalsgans in de polder daar vlakbij. Het was even zoeken in een enorme groep Rotganzen, maar daar was ie dan toch.
Even terug naar het weer: het bleef nat, het was koud, maar er waren inmiddels droge periodes. Lang buiten zijn was niet aangenaam, dus rustig gebieden verkennen was vandaag geen optie. Dus toch maar weer verder, nu naar de Ouwerkerker inlagen, vanwaar een melding van een Ruigpootbuizerd was gekomen. Ook deze soort is steeds minder vaak in Nederland te zien, dus een kans om ‘m te zien wilden we graag verzilveren. Na wat speuren zagen we de vogel op grote afstand op een paal zitten, waarna hij ook even ging vliegen en daarmee zijn kenmerken goed liet zien. Ook een Slechtvalk liets zich hier fraai zien.
Er was nog een optie om terug langs Stellendam te rijden om de slikken af te turen, maar eigenlijk waren we wel voldaan vandaag, en koud, en nat. Kortom: we besloten rechtstreeks terug naar huis te rijden. Maar spijt dat we gegaan waren, hadden we geen moment.