Kathleen Zwanenburg schreef:
“Meiden, wie heeft er zin om zondagochtend vogels te gaan spotten met mij?!” Ik verwachtte geen volmondig ‘ja’ van mijn Utrechtse huisgenootjes, want welke student geeft er vandaag de dag nog om onze prachtige natuur? Zelf ben ik opgegroeid in het bosrijke Apeldoorn met een vader die hield van planten en vogels. Elk weekend gingen we naar het bos en leerde hij mij bomen en vogels te herkennen. Daar zal mijn liefde voor de natuur wel vandaan komen. Al enige tijd ben ik lid van de Vogelbescherming en doe ik braaf mee met de jaarlijkse tuinvogeltelling. Soms zag ik wel eens excursies voorbij komen in het tijdschrift ‘Vogels’, maar nog nooit had ik meegedaan. Toen ik op de website van de Vogelwacht Utrecht terecht kwam en zag dat er een beschikbare excursie was op 13 september werd ik gelijk enthousiast!
Tot mijn verbazing wilden mijn huisgenootjes wel mee, lekker de natuur in. Vogelkennis hebben ze niet, maar ze waren benieuwd (net als ik) hoe zo’n dag er dan uit ziet. Zo gezegd, zo gedaan! Daar stonden we dan om 08:30 op het Bert Bospad in Westbroek. Een prachtig natuurgebied waar we de rest van de groep hebben ontmoet. Iedereen stond natuurlijk al vroeg paraat, “half negen is luxe, soms staan we al om half 5 op om vogels te spotten”, vertelde een ervaren vogelaar ons. Onze gidsen Gerhard en Bert gaven een korte introductie. We waren vandaag op missie om de visarend te spotten! Hij was al meerdere keren hier gesignaleerd, dus er was goede hoop. Middenin zijn verhaal werd de gids onderbroken door een vogelaar: “Mag ik even uw aandacht voor de bruine kiekendief?” Alle kijkers gingen aan het hoofd en iedereen loerde in de hemel. Tja, daar stonden wij dan, sukkelig zonder kijker of telescoop, want als niet-vogelaars hadden wij geen idee dat je die mee moest brengen. Gelukkig waren er meerdere mensen waarvan we de kijker mochten lenen of door de telescoop mee konden kijken, opgelost! Trouwens, nooit geweten dat Swarovski hét merk was om je verrekijker van te hebben. Onze vraag of deze dure speeltjes diamanten erop hadden zitten werd door de vogelaars grinnikend beantwoord met ‘nee’.
Tijdens de paar uur durende excursie hebben we meerdere vogels gespot, waaronder de tjiftjaf, staartmezen, buizerd, torenvalk, en nog veel meer. Gerhard vertelde ons hoe je vogels kunt herkennen aan bepaalde kenmerken of geluiden. Dit was interessant om te horen en gelijk toe te passen, zelfs zonder kijker was een groepje vliegende staartmezen inderdaad makkelijk te herkennen aan de langere staarten. Zelf was ik zeer onder de indruk van de professionele telescopen die sommigen hadden meegenomen. Wat konden die ontzettend scherp vogels op grote afstand laten zien! Zo zat er op een gegeven moment in de verte een grote zilverreiger juveniel, die dankzij de telescopen spectaculair goed te zien was. Ook weer zo’n typisch vogelaar-woord wat we vandaag hebben geleerd: juveniel.
Op de terugweg vonden we een rivierkreeft op de weg, welke ik ook nog nooit eerder had gezien. Het was dan misschien geen vogel, maar zeker een mooie vondst! Terwijl ik de rivierkreeft van dichtbij bestudeerde klonk er een schreeuw enkele tientallen meters verderop, “De visarend! De visarend!” De hele groep sprintte meteen naar de betreffende plek toe. “Waar, waar?!” Tot iedereens teleurstelling was het helaas vals alarm, geen visarend uiteindelijk gespot vandaag. Maar dat maakt niet uit, genoeg ander moois gespot! Toen we bijna terug bij het verzamelpunt waren bracht Bert abrupt de groep tot stilstand en wees naar het riet, “Horen jullie dat?” Een krijsend geluid herhaalde zich. Bert pakte zijn telefoon, zette hetzelfde soort geluid aan en hield zijn telefoon in de lucht. Vol spanning wachtte iedereen in doodse stilte af wat er ging gebeuren. Enkele seconden gingen in stilte voorbij tot er uiteindelijk een respons klonk vanuit het riet. Het was een waterral!
Voordat we het wisten was de excursie alweer voorbij, de tijd is snel gegaan. Allemaal vonden we het een ontzettend leerzame maar vooral gezellige ochtend. Ondanks ons gebrek aan vogelkennis als ‘niet-vogelaars’ werden we door de hele groep warm ontvangen. Men was duidelijk enthousiast dat jonge mensen interesse toonden in hun geliefde hobby. Het was leuk om horen hoe verhalen werden uitgewisseld over eerdere excursies, welke bijzondere vogels men waar had gespot, en zelfs waar ze vogelnesten hadden gevonden. De gezamenlijke passie voor vogels was duidelijk zichtbaar en gaf een gevoel van samenhorigheid. Behalve wat geleerd te hebben over vogels, kunnen we na vandaag ook wat woorden toevoegen aan ons woordenboek: vogelaars, kijkers, juveniel en vogelen. Wat een geslaagde eerste excursie bij de Vogelwacht. Dit heeft mij persoonlijk alleen maar meer gedreven gemaakt om mijzelf meer te mengen in deze wereld en vaker mee te gaan om te leren van de ervaren vogelaars!