Uit de NRC:

Blauwe Kiekendief

Kuikens van Schotse sneeuwhoenders zijn een favoriete prooi van de blauwe kiekendief. Dat vinden jagers niet prettig. De kiekendieven verdwijnen op raadselachtige wijze.
Gezenderde blauwe kiekendieven in Groot-Brittannië verdwijnen spoorloos in de buurt van jachtgebieden. Dat duidt op illegale jacht, schrijven biologen van de universiteiten van Kaapstad en Aberdeen in Nature Communications van deze week.
In Engeland en Schotland zijn veel heidegebieden opengesteld voor de jacht op het Schotse sneeuwhoen (beter bekend als ‘red grouse’, de vogel van de whisky). Het onderhouden van die heidevelden is duur. „De jacht op sneeuwhoenders is een economische bezigheid in Engeland”, vertelt Rob Bijlsma aan de telefoon. Hij is ornitholoog bij de Werkgroep Roofvogels Nederland en kent het onderzoek, maar is niet bij de Nature Communications-studie betrokken. „Die heidevelden zijn een soort akkers voor sneeuwhoenders.”

Een dag schieten
Jagers betalen veel geld voor een dag sneeuwhoenschieten: ze huren mensen in om hun geweer te laden, mensen met jachthonden om de buit op te halen en mensen die de catering verzorgen.
Lees hier het hele bericht.

Van de site van NPORadio 1:

Tjiftjaf

Kent u de onomatopee? Je hebt ze in soorten en maten, meestal zijn het vogels. Er zijn steltlopende onomatopeeën, kleine bruine onomatopeetjes, melancholieke onomatopeeën en er is één zoogdier-onomatopee.
Onomatopee is eerlijk gezegd een van de gekste woorden die ik in de Nederlandse taal ken; het is van oorsprong Grieks, afkomstig van ‘onoma’, naam, en ‘poieo’ wat maken betekent. Letterlijk dus ‘naam maken’ en dan maken in de zin van imiteren of nadoen.

Winterkoninkje
Een onomatopee is een dier dat is genoemd naar het geluid dat hij of zij maakt. De koekoek is een onomatopee, en het winterkoninkje niet, want de koekoek roept ‘koekoek’ maar het winterkoninkje zegt geen ‘winterkoninkje’ of iets dat daar ook maar in de verte op lijkt. Zo simpel is het dus en zo kennen we er een hele hoop.
Wat denkt u van de tjiftjaf, de kievit en de oehoe, die zich allemaal netjes met hun naam aan ons voorstellen. De grutto doet dat ook, maar die is een beetje dyslectisch, want hij zegt geen ‘grutto’ maar ‘togrut’. Luister maar eens, de grutto zegt ‘togrut, togrut, togrut’. De grutto is een achterstevorense onomatopee.
Lees hier het hele artikel.

Van de site van SOVON:

Wulpen

Het is het Jaar van de Wulp, een jaar waarin we graag willen dat de ganzen- en zwanentellers ook Wulpen intekenen, waddentellers verstoringsbronnen secuur vastleggen bij iedere hvp-telling en méér slaapplaatsen van Wulpen worden geteld.

Gehoor gegeven
De slaapplaatstellingen kregen al de nodige aandacht, onder meer door een reportage bij de slaapplaats aan het Hisse- en Piekemeer nabij IJlst (Fr) in Vroege Vogels. Velen hebben gehoor gegeven aan de oproep de wulpenslaapplaats in de buurt te bezoeken en te kijken hoeveel Wulpen er zaten. Telden we in februari 2017 en 2018 landelijk ruim 40 slaapplaatsen, in februari jl. waren dat er bijna twee keer zoveel (74). Het eigenlijke aantal tellingen ligt hoger, omdat sommige tellers in de telperiode van 2-16 februari meerdere keren een kijkje namen, misschien ook omdat het weer op de voorkeursdatum (9 februari) onstuimig was.
Lees hier het hele artikel.

Hanneke Lankhof schreef:

Met 12 deelnemers vertrekken we uit De Bilt. Op onze eerste stopplaats bij het stoomgemaal Nijkerk sluiten 2 deelnemers uit Amersfoort zich bij ons aan. Waar het in De Bilt nog mild qua temperatuur en windkracht was, daar waait op de Zeedijk bij het Nijkerkergemaal een gure koude wind die handschoenen onmisbaar maakt. Het is 3 graden, onbewolkt, het voelt veel kouder aan door de oostelijke wind. Desondanks zitten de eerste grutto’s in het veld en baltsen de brilduikers en futen op het randmeer. Boven ons jubelt een veldleeuwerik, roepen de tureluurs en kieviten. In de verte zien we kemphanen en goudplevieren. Twee holenduiven zijn lekker aan het “tortelen” op een stellage bij het gemaal. Kortom lentetaferelen op deze meteorologische winterdag. Wintergasten als brandganzen, kolganzen, grote zaagbekken, smienten, pijlstaarten en wintertalingen zijn volop aanwezig. Langs de rietkraag duiken diverse dodaarzen.
Lees hier het hele verslag.

Op zaterdag 14 april vindt onder auspiciën van de stichting Kracht van Zuilen de feestelijke opening van speelbos Zuilen en het heringerichte Niftarlakepark plaats met een veelheid aan activiteiten. Een daarvan is een wandeling door het bos, liefst onder begeleiding van een met het park bekende vogelaar. Een andere is een workshop maken en ophangen van nestkasten. Voor beide activiteiten worden nog gidsen en begeleiders gezocht. Vrijwilligers kunnen zich melden bij Guus Peterse.