Sjef ten Berge schreef:
Nevel en Breeveen

Klapekster

De lichte nevel van de zaterdagochtend bracht de navigatiesystemen niet van de wijs. Iedereen was op eigen gelegenheid op tijd op de parkeerplaats aan de Maarsbergseweg. Vooral de zanglijsters, roodborsten en vinken hadden daar een plaatselijke jubelwedstrijd met elkaar en dat zette wel de toon voor het gebeuren waarvoor we gekomen waren. Ook de kleine honderd kolganzen, die op één kilometer hoogte lekker op de zuidenwind noordwaarts roeiden, gaven hiermee hun lentebericht af. Om de trefkans op een waarneming groot te houden liepen we in twee groepen de route tegengesteld. Slalommend om modderbaden hielden we oog en oor op de omgeving. Zowaar, na drie slingerende bochten zette de zon door, waren de nevels vager dan vaag en hoorden we ver, heel ver twee boomleeuweriken. Een oppervlakkige scan van het Breeveen gaf een toneeltje baltsvliegen van de roodborsttapuit prijs, van dwergstruik naar braamstengel en even stoom afblazen in een vliegden. Het sekseverschil in het verenkleed staat voor altijd ingebrand.
Lees hier het hele verslag.

Wim van de Vegte stuurde de eindstand, een verslag volgt later.

Jeroen Steenbergen schreef:

Velduil

Zondag 15 maart stond een excursie van Utrecht-stad gepland met als bestemming Arkemheen en omgeving. De laatste ontwikkelingen rondom het corona-virus riep bij een aantal potentiële deelnemers twijfels op of we wel met elkaar mee zouden moeten, kunnen of mogen rijden. Voor een aantal mensen betekende dit dat zijn hun aanmelding terugtrokken, een aantal anderen was van mening dat er geen risico in deze activiteit zat en besloot wel op pad te gaan. Om kort te gaan: met een uitgedunde groep van 8 mensen vertrokken we van ons vertrouwde Galgenwaard, uiteraard met de even vertrouwde Slechtvalk bij vertrek.
We besloten om eerst naar een plek in de omgeving van Bunschoten te rijden waar al enige tijd Velduilen worden gezien. Daar aangekomen zagen we vrijwel direct een uil vliegen boven het Eemmeer, in het half uur daarna zagen we dit een aantal malen, waarbij de uil soms mooi dichtbij vloog. Fraai!
Lees hier het hele verslag.

Vogelbescherming Nederland:

Grutto’s in Arkemheen

Een nieuw vliegveld bij Lissabon bedreigt de grutto’s en tienduizenden andere vogels. De Portugese regering heeft de plannen voor de bouw begin deze maand goedgekeurd. Een onzalig plan: het vliegveld komt midden in een Europees beschermd natuurgebied, in de monding van de rivier de Taag. Het Taag Estuarium is beschermd Natura 2000 gebied. Het is een zeer belangrijk gebied voor vogels, waaronder grutto’s, lepelaars en flamingo’s.
Teken de petitie !

Van de site van Natuurmonumenten

Grutto

De grutto is hét icoon van de Hollandse veenweides, zijn belangrijkste broedgebied. De prachtige weidevogel is zelfs uitgeroepen tot onze nationale vogel. Lees alles over de grutto: kenmerken, leefwijze, verspreiding en bescherming.
Gruttooo, gruttooo! Gelukkig, ieder voorjaar komen ze weer. Een heerlijk getetter, een feest om mee te maken. Maar elk jaar wordt het feestje kleiner. Net als andere weidevogels heeft hij het moeilijk door gebrek aan geschikt leefgebied. Hun aantal loopt achteruit, maar gelukkig zijn er nog typische veenweidegebieden waar je kunt genieten van hun gejubel en acrobatiek.

Hoe herken je een grutto?
Heel moeilijk is dat niet. Een grutto (Limosa limosa) is een vrij grote, slanke steltloper met een paar belangrijke kenmerken:
– lengte: 36 tot 44 cm
– spanwijdte: 62 – 70 cm
– rechte snavel van 8 -14 cm. Oranjegeel in de broedtijd
– lange poten
– oranje, tot roodbruine hals en borst (zomerkleed)
– witte buik met donkere banden
– karakteristiek vliegbeeld met witte vleugelstreep en witte staartbasis met zwarte eindband
Lees hier het hele artikel.