Van de site van de Vogelbescherming.

Wulp

‘De wulp kijkt naar zijn gulp’: een bekend ezelsbruggetje om de wulp aan zijn kromme, naar beneden gebogen snavel te kunnen herkennen. Het is de grootste steltlopersoort en geliefd om zijn prachtige, jodelende baltszang. Dat is al reden genoeg om de wulp uit te roepen tot soort van het jaar 2019, maar prangender reden is dat ie op de Rode Lijst staat.

Zomerse en winterse wulpen
Zo’n 4.300 paar wulpen broedt jaarlijks in ons land, in open graslanden en akkers, heide, hoogveen en open duingebied. Onze broedvogels vertrekken na het broedseizoen naar zuidwest-Europa en Engeland. Ze worden tussen juli en april afgelost door grote aantallen afkomstig uit een gebied tot ver in Rusland: in het najaar stromen met name de kustgebieden vol met overwinterende wulpen. In de winter zijn er soms wel 200.000 kromsnavels te tellen in Nederland! 25-50% van de wereldpopulatie maakt op enig moment van Nederland gebruik.
Lees hier het hele artikel.

Grauwe Kiekendief

Bijna waren we hem kwijt in Nederland: de grauwe kiekendief, één van de sierlijkste en meest mysterieuze vogels ter wereld. Tot halverwege de vorige eeuw was het een algemene vogel die in iedere provincie in onze natuurgebieden broedde, maar in 1990 was hij nagenoeg verdwenen. Totdat iemand een nest ontdekte in een Groningse akker. Eén man, één nest.
Plotseling werden landbouwgebieden een laatste toevluchtsoord waar de grauwe kiekendief zich aan vastklampte. Die ene vondst ontketende een beweging waar de Werkgroep Grauwe Kiekendief uit ontstond en leidde tot een internationaal netwerk van samenwerking, bescherming en onderzoek. Het werd tevens een verhaal van succesvolle samenwerking tussen natuurbeschermers en boeren. Een vogel die op het randje van uitsterven stond, maar op het nippertje werd gered. Wat is het geheim achter dit succes?
Lees hier het hele bericht.

Van de site van SOVON:
Duizenden vogelaars gingen drie jaar lang op pad om alle vogels in Nederland systematisch in kaart te brengen. Het resultaat wordt vandaag gepresenteerd in het nieuwe boek ‘Vogelatlas van Nederland’. De publicatie maakt duidelijk dat de vogelwereld de afgelopen 40 jaar behoorlijk op z’n kop is gezet.
Klimaatverandering, verstedelijking, schaalvergroting van de landbouw, afname van insecten. Actuele ontwikkelingen die van grote invloed zijn op onze vogels. Zijn er daardoor meer of minder broedvogels en overwinteraars? Welke soorten zijn het meest toegenomen, welke afgenomen? De nieuwe Vogelatlas van Sovon Vogelonderzoek Nederland geeft een uitgebreid overzicht van de actuele verspreiding en trends van broedvogels en wintervogels in ons land.

Broedvogelbevolking op zijn kop
Vergeleken met 40 jaar geleden verblijven er tijdens het broedseizoen ongeveer evenveel vogels in ons land. Toch is de samenstelling van onze vogelbevolking gigantisch op zijn kop gezet. Zo zijn er soorten verdwenen, maar ook bijgekomen, waaronder spectaculaire nieuwkomers zoals de zeearend, visarend, wilde zwaan en kraanvogel. Ook zijn er flink meer exoten in ons land gaan broeden.
Lees hier het hele bericht.

Jeroen Steenbergen schreef:

Zondag 18 november bracht afdeling Utrecht-stad met een groep van 12 mensen een bezoek aan de provincie Noord-Holland. We hadden ons voorgenomen om te beginnen met over zee turen, of een Papegaaiduiker niet ‘s een keertje zou kunnen. Maar helaas, met een voorspelde oostenwind leken de kansen voor een beetje leuke zeetrek minimaal. Kortom, we zochten naar een andere aftrapper, en die was gauw bedacht. Een week geleden hing een Grijze Wouw rond op het voormalige eiland Wieringen. Deze vogel was daar na een paar dagen verdwenen maar hij was gisteren herontdekt bij het Wormer- en Jisperveld. Het zou een mooie start van de dag zijn als we deze vogel konden zien. De inzittenden van de eerste auto van onze groep die arriveerde vonden de vogel direct weer terug, jagend boven het uitgestrekte gebied. Helaas besloot de vogel al snel op de grond te gaan zitten, uit beeld.
Lees hier het hele verslag.

Sjef ten Berge schreef:

Steenloper

Na een korte verkenning van het Kennemermeer met een roodborsttapuit op de uitkijk en vijf blauwe reigers op een rijtje langs het riet schoven we via het strand richting pier. Kneuen, groenlingen, graspiepers en een drietal veldleeuwerikken zochten in de luwte van plukken helmgras en zeeraket hun kostje.
Vanaf de pier kregen we een overzicht van het zuidstrand met hangplekken voor grote en kleine mantel-meeuwen in alle jeugdkleden. Een ploegje volwassen toezichthouders versterkt met enkele zilvermeeuwen was eveneens erg honkvast in tegenstelling tot de bezige bonte strandlopers en de gestresste drieteentjes.

Lees hier het hele verslag.