Van de site van de Vogelbescherming:

Blauwborst

De coronacrisis bracht ziekte en leed, maar ook stilte, rust en meer ruimte in de agenda om vogels te kijken. Veel vogelwerkgroepen zagen hun ledenaantallen stijgen. Deze verse vogelaars zagen de crisis als een kans voor een nieuwe hobby.
Een kleine steekproef onder de vogelwerkgroepen laat zien dat veel ervan profijt hebben gehad van de coronacrisis. Zo zag de vogelwerkgroep in Amsterdam het ledenaantal stijgen met 43 in 2020 en met 54 in 2021 (in vergelijking met 35 in 2019). Vogelwacht Utrecht had te maken met een jarenlange afname van leden, maar kreeg er in 2021 opeens 21 leden bij. Vogelwerkgroep Rijk van Nijmegen zag het aantal leden in 2021 met 8,5 procent groeien, volgens voorzitter Paul Gnodde “echt een corona-effect”.

Na het eten één vogel
Eén van die nieuwe leden uit Nijmegen is Lies Bruggeman (66). Zij keek al af en toe naar vogels vóór de crisis, maar nu had ze ruimte om het te intensiveren. Doordat andere hobby’s zoals boekenclubs en theaterbezoekjes er niet in zaten, kwam er meer tijd om te vogelen. Ook haar man kreeg het ‘vogelkijkvirus’ te pakken. “We wonen vlakbij de Ooijpolder. Ik wandelde daar al geregeld met vriendinnen of met mijn man, maar sinds de eerste lockdown ging ik er soms bijna dagelijks naartoe. Nu pas ontdekten we hoeveel bijzondere vogels er zitten: de blauwborst en de roerdomp bijvoorbeeld. Doordat er heel weinig verkeer was, was het heel stil. We zaten op een bankje toen ik me afvroeg wat ik hoorde. Een roerdomp! Daar ging mijn hart wel sneller van kloppen.”
Ook zag Lies haar ‘spark’-bird, een vogel die ze heel graag wilde zien: een blauwborst. “We waren in de buurt van datzelfde bankje toen ik zei: ‘Ik zou weleens een blauwborst willen zien…’ Ik zag een vogel op een rietpluim zitten, zette de verrekijker aan mijn ogen, en daar zat hij!” Sindsdien is het stel op de blauwborst gespitst en zien ze hem vaak.
Sinds er weer meer mogelijk is, zijn Lies en haar man een paar keer op excursie mee geweest. Voor cursussen staan ze op de wachtlijst. Leren doen ze uit gidsen en via een app. “Elke avond na het eten doen we één vogel. Dan luisteren we geluidjes af en overhoren elkaar.”
Lees hier het hele artikel.

Merel

Van de site van SOVON:
Merels zie je overal. Maar om onduidelijke redenen lopen de aantallen terug, met name in de stad en in de bossen op zandgronden. Dat zou kunnen komen doordat daar te weinig voedsel voor ze is. Maar eigenlijk weten we helemaal niet goed wat merels door het jaar heen eten. Tijdens het Jaar van de Merel doen we daarom onderzoek naar het menu van de merel.
Iedereen kan meedoen aan de telling ‘Wat eet de Merel?’ Je maakt een telgebied aan en vult in wat er aan eten voor de merels aanwezig is. Wekelijks houd je dan bij waar ze van eten. En waar niet van.
Lees hier het hele bericht.

Frank Pierik schreef:
Het is eind maart en de voorjaarstrek is in volle gang, dan hoef je nooit ver om veel vogels te zien. Gewoon omhoog kijken, luisteren, en je laten verrassen door wat je blikveld in vliegt. De vogeltrek blijft een magisch natuurverschijnsel, waar veel vogelaars op ruim 300 Nederlandse telposten verslingerd aan zijn. Voor wie daar eens aan wilde proeven organiseerde afdeling Amersfoort een mooie 2-daagse.
Op vrijdagavond 25 maart nam Marc Dijksterhuis een groep van 22 cursisten tijdens een minicursus mee in de reis die een koekoek van noord Europa naar Afrika maakt, jaar op jaar, heen en weer. Daarmee illustrerend wat we allemaal al wél weten over vogeltrek, maar vooral ook wat we nog niet begrijpen en wat de vogeltrek zo fascinerend maakt. Met mooie vogelfoto’s en video’s van de nieuwste methoden om vogels te volgen met zenders, radar en warmtebeelden. Maar de liefhebber wil natuurlijk vogels met eigen ogen zien, en dat gaan we de dag erna doen op telpost Hazewater. Dus geeft Marc ons in vogelvlucht een toelichting op de rijke historie van deze fanatieke telpost en een eerste lesje in het herkennen van vogels in vlucht. Dat is even heel wat anders dan een vogel die rustig op een takje zit. De pootkleur is lastig te zien in vlucht, maar het silhouet, en de oksel, daar heb je wat aan als je de kramsvogel en koperwiek wilt onderscheiden. Praktische tips voor zaterdag!
Lees hier het hele verslag.

Van de site van Nature Today:

Tjiftjaf

Heb je hem al gehoord? De tjiftjaf zingt weer. De laatste dagen schiet het aantal meldingen van deze bekende zomergast weer omhoog. Ook dit jaar kun je de fenologie van zomervogels weer live volgen: met LiveAtlas, waarin complete vogellijstjes laten zien wanneer zomervogels arriveren.

Sinds enkele dagen is het bekende ‘tjif-tjaf’ weer op heel veel plekken in Nederland te horen. De tjiftjaf is voor veel natuurliefhebbers één van de bekendste lentebodes. Met bijna een half miljoen paren is deze kleine loofzanger de op zes na talrijkste broedvogel in ons land. Her en der overwinteren hier ook wel wat tjiftjaffen, maar bijna allemaal zijn ze ’s winters naar Zuid-Europa uitgeweken. Die vogels keren nu massaal terug en beginnen te zingen.
Lees hier het hele bericht.

Edwin ter Hennepe schreef:

Bosuil

5 maart 2022. Na weken, maanden (jaren?) eindelijk weer een vogelexcursie met de afdeling Amersfoort van de Vogelwacht Utrecht. Sinds mensenheugenis ook nog eens op de fiets. Voor excursieleider Bert Geelmuijden het minst een probleem. Jaarlijks fietst hij al vogelend 20.000 km bij elkaar. Dat haal ik nu niet en misschien wel nooit niet, hoewel ik ook graag fiets. Het aantal kilometers haal ik ook niet met de auto. We volgen de route die Bert op zijn duimpje kent naar polder Arkemheen vertrekkend vanaf Park Schothorst, één van de groene longen van Amersfoort. 

8:00 uur. 15 fietsers staan klaar voor een rondje van 50 kilometer. 2 graden onder 0. Om op te warmen beginnen we met een Bosuil, die iedereen goed kan bekijken. We fietsen naar Hoogland-West in het achterland van Amersfoort. In een bekend territorium zien we nog net een kopje van een Steenuil boven de dakrand uitsteken. Het is ontiegelijk koud op de fiets, maar 2 soorten uilen aan het begin van de dag is toch lekker. In polder Zeldert – De Slaag voor mij en verschillende anderen de eerste Grutto’s van dit jaar. Wat een prachtig geluid maken die toch. Ook de eerste Tureluurs, verder Goudplevieren en vele Smienten blinken in het zonnetje dat er wel is maar aan ons nog te weinig warmte geeft.
Lees hier het hele verslag.