Slechtvalk

Wie in het broedseizoen in de binnenstad van Amersfoort komt, kent ongetwijfeld het luide gekekker in de lucht, de alarmroep van een rondvliegende slechtvalk die verstoord is op haar nest. Sinds 2013 huist er een paartje slechtvalken op de Onze Lieve Vrouwetoren (OLV-toren). In 2014 werden de eerste jongen daar geboren, inmiddels zijn er in tien jaar tijd in totaal al 28 jonge slechtvalken op de toren uit het ei gekropen. Henny de Bruin heeft het reilen en zeilen van de Amersfoortse slechtvalken vanaf het begin gevolgd. Hij vertelt erover in de WNA-lezing van 28 maart.

Pesticiden
In de vorige eeuw, in de jaren 60 tot in de jaren 70, nam het aantal slechtvalken in West-Europa sterk af. Zoals alle roofvogels (en andere roofdieren), heeft de slechtvalk sterk te lijden gehad van de pesticiden, zoals DDT, die in de landbouw gebruikt werden en in de voedselketen belandden. In Nederland was de soort bijna verdwenen.
Sinds het verbod op pesticiden in 1973 kon de populatie slechtvalken zich echter herstellen en sinds circa 1990 was de slechtvalk op eigen kracht terug als broedvogel in Nederland. Maar de eerste nesten moesten wel geheim gehouden worden en beschermd tegen illegale eierhandelaren; een slechtvalkenei kon zo’n 10.000 euro opbrengen op de illegale markt!
Lees hier de hele aankondiging.

Nelson Stukker schreef:

Om 07:45 moesten we ons verzamelen bij het Groene Huis. Vanaf daar zouden we vertrekken.
We begonnen als eerste bij Park Schothorst waar Bert ging kijken of de Bosuil er nog zat. Maar helaas die was niet thuis. Vanaf daar zijn we naar Hoogland West gegaan. Hier hadden we als eerste een Steenuiltje die eigenlijk alleen maar met de kop net boven de dakpannen uit kwam.
We fietsten naar de Krachtwijkerweg waar we veel Ganzen en Kieviten hadden, ook zaten hier wat Grutto’s en Goudplevieren. En het hoogtepunt daar was een Slechtvalk op een paaltje! Die Slechtvalk was leuk te bewonderen door de telescopen.
We gingen door en kwamen uiteindelijk uit in Eembrugge waar we een hele vroege Zomertaling zagen! Deze Zomertaling was prachtig te zien, deze eenden verwacht ik eerder in midden maart. Ook hadden we op dat zelfde stukje een paar Watersnippen die iemand op een één of andere manier in beeld had gekregen, want ze zaten zeer verborgen.
Lees hier het hele verslag.

Wigle Braaksma schreef:

Op onze eerste afdelingsexcursie van 2023 vertrekken we met 14 deelnemers uit  De Bilt om vanaf 08:30-11:00 uur vanaf de Zeedijk te gaan vogelen. Vanaf de parkeerplaats bij het Putter stoomgemaal lopen we in oostelijke richting naar Delta Schuitenbeek. Een   15- e deelnemer sluit zich aan en we genieten van talrijk aanwezige soorten ganzen, eenden en steltlopers. Helaas zien slechts enkele deelnemers roerdomp, steenuil en wilde zwaan……  maar gelukkig  laten grote zaagbekken, brandganzen, witgatjes, kluten, ijsvogels en Cetti’s zangers zich wel aan iedereen zien of horen.  Er staat een frisse noorden-wind die geleidelijk in kracht toeneemt, het is wisselend bewolkt en grotendeels droog.
Lees hier het hele verslag.

Annelies Saat schreef:
Op dinsdagavond 21 februari vond het eerste inloopcafé 2023 van de afdeling Amersfoort plaats in het Groene huis in Amersfoort. We kunnen terugkijken op een geslaagde avond. Een grote opkomst met nieuwe gezichten en oude bekenden.  Hayo Nijenhuis heeft een mooie verhaal verteld over zijn project met de torenvalken dat hij samen met zijn vriend Wim Smeets doet. Hij heeft ons laten zien dat een idee uit kan groeien tot succes met maar liefst 33 jonge torenvalken die zijn uitgevlogen in 2022.

Jaap Vos is in het zonnetje gezet voor zijn werk de afgelopen jaren bij de coördinatiegroep. Hij is gestart met een opleiding tot verpleegkundige dat lastig te combineren is met de activiteiten van de coördinatiegroep. Jaap zal zeker lid blijven en in zijn vrije tijd in de omgeving van Amersfoort te vinden zijn. De avond werd afgesloten met het ontmoeten van elkaar en het delen van kennis.

Tijdens de presentatie van Hayo kregen we ontzettend mooie foto’s van Wim Smeets te zien.

Sjef ten Berge schreef:

Zanglijster

Het milde februariweer heeft iets weifelends. We rijden onder een plafond van kleine  buien, die er eigenlijk niet hadden moeten zijn. Maar de daglengte, die op onze breedte al ruim twee en een half uur meer is, laat de zanglijster zo zingen dat de lente niet te ontkennen is. Waar de koekoek van de klok het over de dag heeft, houdt de zanglijster de seizoenen in de gaten. Alleen in voorjaar en zomer dan.

De eerste stop op de Bandijk brengt stroken gras met stroken water. Druk bezet met vooral kievit, en klein daartussen enkele tientallen bonte strandlopers. De paar verdwaalde grutto’s kosten wat meer tijd. Een witgatje is tien minuten eerder al in een hoge vlucht verdwenen. Er hangen altijd wel wat kokmeeuwen en stormmeeuwen in beeld. Het massale prupru kent geen onderbrekingen en ook de krakeenden helpen ons naast de wintertalingen om de eerste eendensoorten vast te stellen. Waar je ook je blik laat gaan, altijd zijn er bergeenden. Dat gaat de hele ochtend niet meer over. Enkele reeën op een dijktalud hebben zich er al tijden mee verzoend, ze kijken weg naar sappig gras met madeliefjes.
Lees hier het hele verslag.