Van de site van de Vogelbescherming:

De oudste Wulp

Gerrit Gerritsen, weidevogelonderzoeker en -beschermer en werkzaam bij Vogelbescherming tot zijn pensioen in 2020, deed een heel bijzondere ontdekking in ‘zijn’ weidevogelgebied in Overijssel. In 2019 ontdekte hij een oude wulp. Maar hoe oud precies? Dit voorjaar kwam het antwoord.
Gerrit: “Vorig jaar zag ik in het Overijsselse Dalfserveld op 11 juli een wulpenman met twee jongen lopen. Toen ik de jongen een kleurring om deed, zag ik dat hun vader ook geringd was. Ik heb snel de telescoop opgezet om de zeven cijfers van de ring af te lezen. Maar omdat de wulp steeds bewoog, kwam ik niet verder dan de eerste vijf cijfers van de zeven. Thuis heb ik snel de ringadministratie bekeken en ja hoor! Ik had deze man als kuiken geringd in 1987 of 1988, maar voor de precieze geboortedatum moest ik het hele ringnummer kennen.”

Een heel jaar wachten
“In 2019 kreeg ik de wulp niet meer te zien dus het werd wachten op zijn terugkeer in 2020. Begin maart van dit jaar vond ik hem gelukkig terug op zijn oude stek, maar steeds lukte het niet zijn hele ringnummer af te lezen. Bij mijn zesde bezoek op 19 mei liep hij met zijn vrouw en een kuiken van vijf dagen oud dicht bij de weg. Ik heb het kuiken geringd én ik kon eindelijk het hele nummer aflezen. Wat bleek: ik had deze man 32 jaar geleden als kuiken geringd in buurgemeente Staphorst, zeven kilometer naar het noordwesten. Geweldig dat hij nog leeft en ook nog steeds broedt!”
Lees hier het hele bericht.

Van de site van SOVON:

Blauwe Reiger profiteert van zachte winter?

Jonge Blauwe Reigers

We kennen in ons land bijna 630 actieve kolonies. Van 256 kolonies zijn de resultaten van 2019 en 2020 inmiddels ingeleverd. Daaruit komt een vooruitgang van 9% naar voren. In 134 kolonies werden in 2020 meer nesten geteld dan in 2019, in 94 kolonies ging het aantal achteruit, in de rest bleef de stand gelijk. De grootste (ingeleverde) kolonie (137 nesten) was die van Artis in Amsterdam.
Toename is in alle provincies vastgesteld met uitzondering van Zuid-Holland (min of meer stabiel). Limburg, Friesland en Utrecht kenden de grootste toenames, ieder rond 12%.

Roek, afname zet door
Bij Sovon zijn ruim 1350 kolonies bekend die in de afgelopen jaren bewoond waren. Van 551 kolonies ontvingen we de data van zowel 2019 als 2020.
Op basis van deze steekproef lijkt de Roek weer wat terrein te verliezen, rond 5% minder. Ook Friesland, dat lang een positieve uitzondering bleef op de neergaande trend, lijkt te gaan delen in de malaise. De grootse tot nu toe doorgegeven kolonie is die van Laarwoud te Zuidlaren (736 nesten), op de voet gevold door de afslag Schoonebeek te Coevorden Dr (622 nesten).
Lees hier het hele artikel.

De bedreigingen zijn legio voor de weidevogels. Het is een bekend rijtje, van verkleining van het leefgebied, te intensieve landbouwpraktijken met vaak maaien, de achteruitgang van het aantal insecten, tot alle predatoren die nu veel meer kans krijgen op het verschraalde platteland. Maar op veel plekken in Nederland zetten mensen ook hun beste beentje voor. Met veel liefde wordt alles op alles gezet om kenmerkende soorten zoals kieviten en grutto’s voor Nederland te behouden. Zo ook in een bijna verborgen gebiedje in de gemeente Houten. Het heet “De Kroon” en er is in samenwerking met de Vogelbescherming een mooi filmpje van gemaakt.

Van de Site van de Vogelbescherming.

Casarca

De casarca, in sommige opzichten een ‘neef’ van de bergeend, broedt maar mondjesmaat in ons land. Het gaat dan vooral om (nakomelingen van) ontsnapte of uitgezette vogels. In de nazomer verschijnen op het Eemmeer echter enorme groepen die er de slagpenrui komen uitzitten. Dankzij onderzoek is nu de herkomst van deze vogels achterhaald.
Steppebewoners
Het huidige verspreidingsgebied van de casarca omvat vooral zoete en brakke meren en kusten in de steppes van Centraal-Azië, oostelijk tot in Mongolië. Drooglegging van wetlands en jacht hebben de aantallen doen slinken. De voor Nederland dichtstbijzijnde noemenswaardige broedgebieden liggen in Bulgarije, Oekraïne en vooral Turkije.
De Centraal-Aziatische broedgebieden worden in de winter verlaten. En eind 19e eeuw werden invasies in heel Europa opgemerkt, tot IJsland en Groenland aan toe. Dergelijke massale verplaatsingen zijn echter zeer zeldzaam geworden. Een Poolse waarneming in oktober 1978 van een eerder in Kirgizië (als kuiken) geringde vogel geeft nog eens aan dat de soort grote afstanden kan afleggen. Vanwege hun uiterlijk zijn casarca’s echter ook populair bij de houders van waterwild. Een groot deel van de in ons land waargenomen vogels zal dan ook van tamme origine zijn.
Lees hier het hele bericht.

Van de site van Staatsbosbeheer:

Visarend

Het gaat snel met de uitbreiding van het aantal broedparen van visarenden (Pandion haliaetus) in Nederland. In de Biesbosch zaten dit jaar maar liefst drie paartjes op de eieren. De Biesbosch is momenteel het enige natuurgebied in Nederland waar visarenden broeden. Het nieuwe paar bestaat uit een mannetje uit het Verenigd Koninkrijk en een vrouwtje uit Duitsland. Het is nog niet te zien hoeveel jongen dit jaar in het natuurgebied uit het ei kropen.
Visarenden broeden sinds 2016 met succes in Nederland, in de Biesbosch. Het waterrijke, uitgestrekte natuurgebied is daarmee een belangrijk startpunt voor deze prille populatie. Een combinatie van een groeiende visarendenstand in buurlanden als Duitsland, de aanwezigheid van dode bomen en hoogspanningsmasten en de aanwezigheid van grootschalig visrijk water hebben daar alles mee te maken. De bijzondere roofvogels zijn in de Biesbosch vaak te vinden in de recent ontwikkelde natuurontwikkelingsgebieden voor waterveiligheid in het kader van Ruimte voor de Rivier.
Lees hier het hele artikel.