Ron Keet schreef:

Goudhaan

Het is grijs en nagenoeg windstil weer. We horen bij aankomst in Vogelenzang onmiddellijk vele vogels fluiten. Uit een hoge boom vliegen vier halsbandparkieten weg en een grote bonte specht is aan het roffelen.
Mijn liefde voor de natuur begon in de zestiger jaren van de vorige eeuw in deze duinen, die al sinds 1853 gebruikt worden voor de drinkwaterwinning. De vele konijnenkeuteltjes zijn er nog steeds. De vele damherten waren er toen nog niet. Ook leek het aantal met helder stromend water gevulde kanalen behoorlijk toegenomen, terwijl de op golfholes gelijkende zandplaten, om ruimte te bieden aan de zandhagedis, ook een nieuwe verschijning voor mij waren.
We lopen eerst door het Engelse bos en zien en horen een vroege/overblijvende zanglijster. Goudhaantjes laten zich prachtig bewonderen, te midden van boomklever, koperwiek en de nodige meesjes.
Lees hier het hele verslag.

Van de site van de Vogelbescherming.

Appelvink

Het ene jaar is het andere niet. Waar we in eerdere winters ineens forse groepen appelvinken zagen, zijn deze wintergasten nu aanmerkelijk minder te zien. Ook het aantal barmsijzen, twee winters geleden volop aanwezig, is voorlopig op een hand te tellen. Kortom; vooralsnog lijken echte invasies uit te blijven. Hoe komt dit en wat brengt de Tuinvogeltelling van 2020 aan het licht?

Wat leidt tot een invasie?
Lang niet alle trekvogels kiezen ervoor in het najaar een lange reis naar het zuiden te ondernemen. Sterker; sommige soorten zullen juist als het even kan, zo dicht mogelijk bij huis blijven. Logisch ook; hoe dichter ze bij de broedplek blijven, hoe sneller ze ook terug zijn als het nieuwe broedseizoen aanbreekt. En wie het eerst komt, wie het eerst maalt. De beste broedplekken zijn het eerst vergeven. Er moet dus een goede reden zijn om de broedgebieden de rug toe te keren.
Lees hier het hele bericht.

Sjef ten Berge schreef:

De navigatie stuurde ons dit keer strak westwaarts door Rotterdam. Via één aquaduct, twee bruggen en drie tunnels bereikten we het begin van de N57. Voorne-Putten dus. Onze afwijking van de route even verderop om onder de rook van Pernis en twee steenworpen verder dan Brielle een grote trap te zoeken, was voor ons doen een ongewone twitchersact.  De zijweg van de N218 vinden was onwijs simpel. Het op dat smalle polderweggetje autorijden was een soort schoonheidsprijs voor een varken in de vorm van een modderbad. Zo ziet het er na een bietencampagne uit. Toch was het voor ons wel degelijk een wellnes-uitje. Omdat de trap daar in de schapen-weilanden langs deze Vleerweg al een week naar aandacht en eten aan het hengelen was, stonden we al snel in het gratis modderbad van de opengestampte wegberm. Zelden met zoveel plezier dit ongemak geïncasseerd. Een beetje tech was dit groot uitgevoerde hoen wel, met een zender op de borst en een antennesprietje van twintig centimeter langs de schouder omhoog.
Lees hier het hele verslag.

Van de site van NU
Windmolens zouden jaarlijks aan vele vogels het leven kosten. NUcheckt bekeek wat er bekend is over het gevaar van windmolens.
Omroep Flevoland schreef op 10 december dat Windpark Noordoostpolder jaarlijks duizend vogels uit de lucht slaat. En bij windmolenpark Eemshaven moeten de wieken van windmolens sinds oktober soms worden stopgezet om het aantal dode vogels te verminderen. Maar zijn windmolens echt zo gevaarlijk voor vogels en wat weten we over het effect van windmolenparken op beschermde soorten?

Waar komt het vandaan?
Er wordt al zeker 35 jaar onderzoek gedaan naar de mogelijke gevolgen van windmolens voor vogelsoorten. Er is al zo lang bezorgdheid hierover omdat er geregeld dode vogels onder windmolens worden gevonden. Ook volgens de Vogelbescherming kunnen windmolens voor sommige vogelsoorten een bedreiging zijn.
Lees hier het hele artikel.

Jeroen Steenbergen schreef:

Blauwe Kiekendief

Zondag 5 januari hield afdeling Utrecht-stad zijn traditionele nieuwjaarsexcursie. Tot dit jaar voerde die altijd naar de pier van IJmuiden, maar het leek ons wel ‘s leuk het anders te doen, en dus kozen we een andere bestemming. Dit werd de zuidhollandse delta, met kans op leuke soorten op plekken als Brouwersdam en Prunjepolder.
Met een groep van 11 mensen vertrokken we om 7 uur, eigenlijk te vroeg, bij aankomst van onze eerste locatie zou het nog donker blijken. Deze locatie was bij Westvoorne, waar de afgelopen week dagelijks een Grote Trap was gezien. Dit leek ons een aanlokkelijke soort als ‘aftrap’ van het jaar. Deze vogel zou weliswaar niet telbaar zijn, het was een projectvogel uit een herintroductieprogramma uit Duitsland, maar een fraaie soort is het, en voor velen nieuw. Zoals gezegd was het bij aankomst donker, maar we speurden toch maar vast de velden af. Na een half uurtje stond de vogel opeens in een weiland waar tot kort daarvoor niets te zien was geweest: wellicht had de vogel in een greppel liggen rusten, of lag zij zo plat tegen de grond dat we er overheen hadden gekeken. Eenmaal ontdekt liet de vogel zich fraai zien, inclusief kleurring en aan de borst hangende zender. Op deze plek vonden we ook nog een vrouw Blauwe Kiekendief.
Lees hier het hele verslag.