Van de site van de Vogelbescherming Nederland

Pimpelmees

Intense kleuren zijn wild aantrekkelijk voor vogelvrouwtjes. Het kan niet bont genoeg. Waarom eigenlijk? Een schutkleur is toch veel handiger als je niet opgegeten wilt worden?
Opvallend gekleurd zijn brengt voor vogels een risico met zich mee: je valt nogal op bij roofdieren. Alle risico’s ten spijt zijn veel vogelmannen toch buitengewoon bont uitgedost, want dan krijgen ze tenminste een vrouwtje. Die kleuren helpen vogelvrouwen namelijk om de beste partner te herkennen. En dat betekent meer nakomelingen op de lange termijn: essentieel in de natuur.

Voor u zien pimpelmezen er vast allemaal hetzelfde uit: geel buikje, blauw petje…
Vogels zien anders dan mensen
U ziet misschien bij veel vogels helemaal geen verschil in kleur: pimpelmezen hebben allemaal een geel buikje en een blauw petje. Een vrouwtjesmees daarentegen ontdekt grote verschillen tussen allerlei tinten geel en blauw. Daarbij ziet ze ook nog kleuren die wij niet zien, bijvoorbeeld ultraviolet in het petje. Hoe intenser de kleuren, hoe fitter het mannetje en hoe sterker de toekomstige kuikens.
Lees hier het hele artikel.

Van de site van Vogelbescherming Nederland
Honderdduizenden vogels vliegen zich naar schatting jaarlijks te pletter tegen ramen, maar gelukkig is er een simpele manier om dat aantal omlaag te krijgen. Dit kunt u doen om deze onnodige ongelukken te voorkomen.
Hartverscheurend: het horen van die doffe bonk en het vinden van de stoffige vogelafdruk op uw raam. Bijna iedereen maakt het weleens mee.
Meer verstedelijking, betekent meer ramen, dus de kans op een raambotsing wordt groter en groter voor vogels. Dat klinkt ellendig, maar deze wolk heeft toch nog iets van een zilveren randje: we kunnen er wat aan doen.

Waarom vliegen vogels tegen ramen?
Heel basaal, maar vogels vliegen tegen ramen die ze niet zien. Dat is het geval als een raam lucht of bomen weerspiegelt. Het gebeurt ook bij ramen tegenover elkaar, zodat het lijkt of er een vrije doorgang is. Dit zijn dus de gevaarlijkste situaties, zeker in een vogelvriendelijke omgeving. Daar liggen de kansen.
Ook als zangvogels in doodsangst vluchten voor een sperwer botsen ze regelmatig tegen ruiten, maar tegen blinde paniek is helaas geen kruid gewassen…
Lees hier het hele bericht.

Van de site van Nature Today:

Dodo
Thilo Parg / Wikimedia Commons

De dodo spreekt tot eenieders verbeelding. Hij staat bij uitstek symbool voor het uitsterven van soorten door toedoen van de mens. Mede hierdoor kreeg de dodo in afbeeldingen en verhalen het imago van sukkel; geen wonder dat hij uitstierf. Maar was dat altijd zo? In hoeverre lijken dodo-afbeeldingen op de echte dodo? Een Nederlands-Grieks onderzoeksteam zocht dit uit.
De dodo (Raphus cucullatus) was een grote duifachtige van het eiland Mauritius. De vogel had zijn vliegvermogen verloren, net als sommige andere vogels van eilanden zonder landroofdieren. Binnen een eeuw na de komst van de Nederlanders in 1598 stierf de dodo uit. Omdat de dodo zo snel uitstierf, was er bijna niets over bekend. Er zijn maar heel weinig exemplaren verzameld, en daarvan is weinig tot niets overgebleven. Daarnaast zijn er een aantal tekeningen en schetsen naar opgezette of levende exemplaren bewaard gebleven. Dat was alles wat er restte van de dodo rond het midden van de zeventiende eeuw.
Lees hier het hele artikel.

Boomvalk

Boomvalken broeden steeds vaker in hoogspanningsmasten. Mocht je deze prachtige vogel willen zien, dan loont het dus de moeite om in het voorbijgaan eens goed omhoog te kijken. Maar hoe kom je meer te weten over een soort die zo in de hoogte zit? Ik ging op pad met Jacques van der Ploeg, die in zijn vrije tijd het broedsucces van boomvalken in kaart probeert te brengen.
Door Marwa Kavelaars
Het is een zonnige dag begin augustus en Jacques en ik rijden met de auto door de Noordoostpolder. Hij kan me al van ver aanwijzen waar we moeten zijn. We gaan de hoogspanningsmasten af, want dat is waar je tegenwoordig moet zijn voor boomvalken. Jacques volgt met Stichting Werkgroep Roofvogels Noordoostpolder al jarenlang boomvalken en is zo steeds meer te weten gekomen over deze bijzondere roofvogel die nog veel geheimen bewaart.
Lees hier het hele verslag.

Van de site van Nature Today.

Struikrietzanger

Op Texel heeft deze zomer een paartje struikrietzangers minstens drie jongen grootgebracht. Het is voor het eerst dat dit in Nederland is vastgesteld. Het broedgeval vond plaats in de Eierlandse Duinen aan de noordkant van het eiland en past in het beeld van een westwaartse uitbreiding van het broedgebied van deze Noordoost-Europese en Aziatische karekiet-achtige.
Op 3 juni 2021 ontdekte vogelaar Laurens Steijn tot zijn vreugde een zingende struikrietzanger in het noordelijk deel van de Eierlandse Duinen op Texel, beter bekend als ‘de Tuintjes’. De struikrietzanger zingt fantastisch mooi – ook ’s nachts! – en is bovendien een zeldzame vogel in Nederland. De vogel trok daarom veel bekijks. De daarop volgende twee weken zong de struikrietzanger vaak en langdurig, in een complex met bramen, brandnetels, kruipwilgen en hier en daar een vlier en een meidoorn. Het was al snel duidelijk dat het geen doortrekker was, maar een territoriale vogel.

Beschuit met muisjes

Rond 18 juni stopte de struikrietzanger tamelijk abrupt met zingen. Diederik Kok uit Woerden ontdekte op 19 juni dat het mannetje met zijn zang een vrouwtje had aangetrokken en dat het paartje al bezig was met het bouwen van een nest! Vanaf dat moment werden de waarnemingen van deze struikrietzangers ‘stil gehouden’, in samenspraak met Waarneming.nl en Dutch Birding, om de vogels alle rust te gunnen. Ruud van Beusekom heeft het broedgeval op veilige afstand van het nest intensief kunnen volgen. Op 17 juli was er beschuit met muisjes, toen hij ontdekte dat het paartje jongen voerde op het nest, dat goed verborgen in een braamstruweel zat. Op 30 juli vlogen er zeker drie jongen uit. Hiermee was het eerste geslaagde broedgeval van een paartje struikrietzangers in Nederland een feit!
Lees hier het hele artikel.