Van de site van de Vogelbescherming:

Sneeuwgors

Geen zangvogel broedt noordelijker dan de sneeuwgors, tot in Noord-Groenland aan toe – vlak onder de Noordpool! En dat loopt dan zomaar voor je voeten op een winderig strand in Nederland. Of scharrelt rond op een schip in de Groenlandse Zee.
Het nietige Noorse eiland Jan Mayen ligt al ver achter ons, als we eind mei midden in de Groenlandse Zee met het expeditieschip Ortelius opstomen naar het mythische Spitsbergen. Aan boord niet alleen passagiers met kijkers en camera’s, gespitst op ivoormeeuwen, ijsberen en blauwe vinvissen, maar ook een groepje sneeuwgorzen. Als huismussen scharrelen ze over het dek, over scheepstrossen en ankerkettingen. Zó tam dat ze soms tussen de benen van de verrukte reizigers door schuifelen. Op zoek naar eten: zaden die zijn komen aanwaaien en ijlings toegeworpen brood. Want dat doen mensen altijd als vogels in hun persoonlijke cirkel komen: brood strooien.
Lees hier het hele artikel.

Van de site van SOVON:

Velduil met veldmuis

Op de Landelijke Dag eind november 2019 werden in een propvolle zaal in De Reehorst (Ede) resultaten gepresenteerd van broedende Velduilen in Friesland en elders in Nederland. Inmiddels wordt duidelijk dat dit fenomeen zich voordeed op meer plekken in Europa. Een impressie.

Nomaden
Dat Velduilen echte nomaden zijn, en daar gaan broeden waar ze zich volop tegoed kunnen doen aan muizen, is bekend. Aan de velduileninvasie in Friesland in 2014 gingen bijvoorbeeld jaren met veel Velduilen in Zweden (2011) en Engeland (2012) vooraf, terwijl ook West-Vlaanderen en Hongarije in 2014 onverwacht veel broedende Velduilen hadden. In het oosten van Polen was dat vervolgens in 2015 het geval. In alle gevallen profiteerden de Velduilen van florerende muizenpopulaties. In 2014 in Friesland geboren Velduilen werden later teruggemeld in Scandinavië en tot diep uit Rusland.
Lees hier het hele bericht.

Van de site van SOVON:

Rietzanger

Omstandigheden in Afrika spelen een grote rol bij de aantallen trekvogels die in Nederland broeden. Metingen vanaf 1960 laten zien dat veel vogelsoorten die ten zuiden van de Sahara overwinteren sterk afnamen, onder andere als gevolg van droogte, ontbossing en overbegrazing. Maar recent herstellen sommige populaties zich enigszins. Zo profiteren moerasvogels als de Purperreiger en Rietzanger van overvloedige regenval in de Sahel. Dat blijkt uit de net verschenen Vogelbalans. Daarin vat Sovon de ontwikkelingen van Nederlandse vogels jaarlijks samen.
Lees hier het hele artikel.

Uit de Soester Courant:

Vrijwilligster Sophie aan het werk.

Vogelopvang Soest , een onderdeel van Stichting DierenZorg Eemland, zal vanaf 1 december 2019 alle vogels van de Vogelopvang Utrecht gaan opnemen. Deze maatregel is noodgedwongen genomen omdat de Vogelopvang in Utrecht in financieel zwaar weer terecht is gekomen.
Erik Blokpoel, woordvoerder van de Utrechtse Vogelopvang: “Er is steeds minder geld beschikbaar vanuit de gemeenten en de dierenbescherming voor de opvang van wilde vogels. Het is toch veelzeggend dat een grote gemeente als Utrecht het financieel niet voor elkaar krijgt om wilde vogels op te vangen. We werken al met heel veel enthousiaste vrijwilligers maar er is domweg te weinig geld beschikbaar”.
Lees hier het hele artikel.

Van de site van de Vogelbescherming:

6

Pestvogel

Mocht u deze winter een pestvogel zien, dan zal blijken dat u de drang niet kunt weerstaan om Vogelbescherming te bellen, uw kennissen te bestoken met eventuele foto’s en er nog jaren over te vertellen bij het kerstdiner. Waarom hebben pestvogels zo’n ontiegelijke aantrekkingskracht op mensen?
Pestvogels zien er buitenaards mooi uit. Strak zijn hun kleuren en vormen, alsof ze een ontwerp zijn in plaats van een echte vogel. Zacht, verleidelijk beigebruin staat in scherp contrast met een zuiver zwart oogmasker en kloeke kuif. Ruwe bolster, blanke pit. Het uitende van hun staart en vleugelveren is helder geel, naast zwart-witte vlakken en rode details.
Pestvogels zijn er bijna nooit, maar soms ineens met veel. Dat maakt het extra bijzonder als ze er zijn en dan moet je bijna de kans wel grijpen. Zo’n invasie kan in oktober beginnen, maar ook hartje winter of zelfs in februari. Dat blijft dus de hele winter spannend en duimen voor ons dat ze komen. De vogels zelf zijn vooral hongerig op zoek naar eten dat er in hun broedgebied in Scandinavië en Rusland niet meer is. Bijna jaarlijks komen er trouwens enkele tientallen pestvogels naar Nederland, dus u kunt sowieso op zoek.
Lees hier het hele artikel.