Van de site van SOVON:

Veldleeuwerik

Elke nieuwe lente brengt wat minder geluid. De ochtendkoren van zingende vogels in zowel Europa als Noord-Amerika worden namelijk minder luid en gevarieerd. Dat blijkt uit een grootschalig internationaal onderzoek, op 2 november gepubliceerd in Nature Communications, onder leiding van de University of East Anglia en met medewerking van Sovon Vogelonderzoek Nederland.
De afname in diversiteit en intensiteit van vogelzang in de vroege ochtend is een gevolg van het verlies aan biodiversiteit en de daarmee samenhangende verandering van vogelgemeenschappen. Aangezien mensen vaker vogels horen dan zien, is de vermindering van de kwaliteit van het natuurlijke vogelkoor waarschijnlijk een belangrijke manier waarop mensen het aanhoudende verlies aan biodiversiteit beleven.

Leeuwerik of kraai
De verstilling van het vogelkoor blijkt over het algemeen het sterkst op plaatsen waar de afname in aantallen en/of soortenrijkdom van vogels het grootst is. De oorspronkelijke samenstelling van de lokale vogelgemeenschap en de mate waarin roep- en zangkenmerken van verschillende soorten elkaar aanvullen, spelen echter ook een belangrijke rol. Het verlies van veldleeuwerik en nachtegaal, die een rijk en ingewikkeld lied zingen, heeft bijvoorbeeld een grotere impact op de complexiteit van het vogelkoor dan het verlies van de rauwe roepen van kraaiachtigen of ganzen. Dit hangt bovendien af van hoeveel veldleeuweriken of nachtegalen er op de locatie oorspronkelijk voorkwamen, naast welke andere soorten.
Lees hier het hele artikel

Sander Kole schreef:
Vrijdagmiddag rond 13.00 uur. Samen met twee anderen vertrek ik per auto richting het afdelingsweekend in het Lauwersmeergebied. In de auto wordt nog nagekaart de Raddes boszanger die de dag er voor Amersfoort aan deed. Om op te warmen besluiten we langs de Oostvaardersplassen te rijden. Daar zijn het ondanks de grote oppervlakte aan slik en de overdaad aan vissen op het eerste gezicht weinig vogels te zien. Wel vogels van formaat: op en rond de grote plas zitten 9 zeearenden(!) en om ons heen vliegen de baardmannen goed zichtbaar in het rond. Na enige tijd speuren ontdekken we ook nog een late steltkluut.

Dan is het tijd om onze reis te vervolgen naar Dokkumer Nieuwzijl.

Daar volgt een hartelijk welkom met oude bekenden en voor mij veel nieuwe gezichten. Onder het genot van een borrel en hapjes wordt kennisgemaakt en vogelverhalen uitgewisseld. Het is een leuke, gezellige en enthousiaste groep die bestaat uit een mix van gevorderden en beginnende vogelaars. Het avondprogramma bestaat uit een lezing van Romke Kleefstra (SOVON) over de ontwikkelingen in de vogelstand in de Lauwersmeer in de periode 1969-2021. De wisseling van zout naar zoet water en de invloed van het beheer (begrazing) op delen van het Lauwersmeergebied hadden en hebben een grote invloed op de ontwikkeling van het gebied en haar vogelbevolking. Het deel na de pauze gaat over de zeearend in Nederland. Prachtige verhalen over en foto’s van de vliegende deur in Nederland!
Lees hier het hele verslag.

Guus Peterse schreef:
Prachtige momenten meegemaakt. Zo hadden we op vrijdag bijvoorbeeld een geweldige namiddag op de Hors. In het lage zonnetje met zijn lange schaduwen in de zandwoestijn die zo aan de Sahara zou doen denken als je ooit in de Sahara was geweest. Een eindeloze zandvlakte met pas aan de horizon een streepje zee, hier wat jonge duintjes karig getooid met wat helmgras en in dat decor, door die lage zon beschenen, drie strandleeuweriken. Onvergetelijk.
Eerder hadden we al die kerkuil in de Tuintjes. Die zat diep verscholen in een bosje, een wonder dat iemand die gevonden heeft, maar na enig manoeuvreren was-ie toch mooi zichtbaar in de scoop. Een Texelse vogel of toch een die, zoals de meeste zeldzaamheden die hier worden aangetroffen, na een lange reis over zee is neergeploft in de eerste bosjes die hij vinden kon. Nou zijn onze kerkuilen natuurlijk standvogel maar geldt dat ook voor noordelijke en oostelijke populaties?
Lees hier het hele verslag.

Van de site van de Vogelbescherming:

Spreeuw

Tijdens de internationale trekvogelteldag, de Euro Birdwatch, is de spreeuw net als voorgaande jaren in Nederland het meest geteld. Op bijna 130 telposten verspreid over het hele land werden 404.635 spreeuwen gezien. Ook werden er opvallend veel kleine trekvogels geteld, zoals de graspieper, vink en boerenzwaluw. Een zacht windje uit het zuidwesten, tegenwind dus, is voor vogelaars ideaal om trekvogels te zien. Onder die omstandigheden gaan de vogels laag vliegen en worden ze eerder opgemerkt.
De vogeltrek is een bijzonder fenomeen. Miljarden vogels zijn wereldwijd op reis naar hun overwinteringsgebieden. Vergelijk het met de grote trek op de Serengeti in Afrika, maar dan in de lucht boven ons hoofd. Voor iedereen die van vogels houdt is dit dus hét moment om naar buiten te gaan en de trekvogels te bekijken en te tellen.

Spreeuw op 1
Dat gebeurde op zaterdag 2 oktober dan ook massaal. Op bijna 130 telposten verspreid over het hele land werden in totaal ruim 824.000 vogels geteld, al zijn de gegevens van nog niet alle telposten binnen. De spreeuw werd het vaakst gezien. Traditiegetrouw staat de spreeuw jaarlijks in de top 3. Veel spreeuwen zijn al in ons land en worden nu vergezeld van de spreeuwen uit het noorden en oosten van Europa. Een deel hiervan zal verder trekken richting Frankrijk en Groot-Brittannië.
Lees hier het hele artikel.

Sjef ten Berge schreef:

Havik

Achttien maanden na de laatste precorona-excursie pakten we de draad weer op met een excursie naar de Noordwaard van de Biesbosch. Samen reizen in hetzelfde voertuig was er nog niet bij en zodoende kwam iedereen op eigen reisgelegenheid naar het afgesproken vertrekpunt onder de rook van Werkendam.
De vroeg patrouillerende havik en het halve dozijn overvliegende grutto’s leken wel verspieders van het leger vogelsoorten waar we het later op de dag nog zwaar mee zouden krijgen.

Lees hier het hele verslag.